สุตันตปิฎกบาลี

อฏฺ ฐฏ. อํ. ๒๓/๑๙๓/๑๐๓. เล่ม 23, หน้า 192 - 193, ข้อ 103

- หน้า 192 -

เสนาปติ ตํ ๑ ภควนฺตํ ภุตฺตาวึ โอนีตปตฺตปาณึ เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข สีหํ เสนาปตึ ภควา ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสตฺวา สมาทเปตฺวา สมุตฺเตเชตฺวา สมฺปหํเสตฺวา อุฏฺฐายาสนา ปกฺกามีติ ฯ

[๑๐๓]
๑๓ อฏฺฐหิ ภิกฺขเว องฺเคหิ สมนฺนาคโต รญฺโญ ภโทฺร ๒ อสฺสาชานิโย ราชารโห โหติ ราชโภคฺโค รญฺโญ องฺคนฺเตฺว สงฺขฺยํ ๓ คจฺฉติ ฯ กตเมหิ อฏฺฐหิ อิธ ภิกฺขเว รญฺโญ ภโทฺร อสฺสาชานิโย อุภโต สุชาโต โหติ มาติโต จ ปิติโต จ ยสฺสํ ทิสายํ อญฺเญปิ ภทฺรา อสฺสาชานิยา ชายนฺติ ตสฺสํ ทิสายํ ชาโต โหติ ยํ โข ปนสฺส โภชนํ เทนฺติ อลฺลํ วา สุกฺกํ วา ตํ สกฺกจฺจํเยว ปริภุญฺชติ อวิกิรนฺโต เชคุจฺฉี โหติ อุจฺจารํ วา ปสฺสาวํ วา อภินิสีทิตุํ วา อภินิปชฺชิตุํ วา โส รโต โหติ สุขสํวาโส น จ อญฺเญ อสฺเส อุพฺเพเชตา ยานิ โข ปนสฺส
[๔] ตานิ สาเฐยฺยานิ กูเฏยฺยานิ ชิมฺเหยฺยานิ วงฺเกยฺยานิ ตานิ ยถาภูตํ สารถิสฺส อาวิกตฺตา โหติ เตสมสฺส สารถิ อภินิมฺมทนาย วายมติ วาหี โข ปน โหติ กามญฺเญ อสฺสา วหนฺตุ วา มา วา อหเมตฺถ วหิสฺสามีติ จิตฺตํ อุปฺปาเทติ คจฺฉนฺโต โข ปน อุชุมคฺเคเนว คจฺฉติ ถามวา โหติ ยาว ชีวิตมรณปริยาทานา ถามํ อุปธํเสตา อิเมหิ โข ภิกฺขเว อฏฺฐหงฺเคหิ สมนฺนาคโต รญฺโญ ภโทฺร อสฺสาชานิโย ราชารโห โหติ ราชโภคฺโค รญฺโญ องฺคนฺเตฺวว สงฺขยํ คจฺฉติ ฯ เอวเมว โข ภิกฺขเว อฏฺฐหิ #๑ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๒ ม. ภทฺโท ฯ เอวมุปริปิ ฯ ๓ ม. สงฺขํ ฯ #๔ ม. โหนฺติ ฯ

- หน้า 193 -

ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ภิกฺขุ อาหุเนยฺโย โหติ ฯเปฯ อนุตฺตรํ ปุญฺญกฺเขตฺตํ โลกสฺส ฯ กตเมหิ อฏฺฐหิ อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ สีลวา๛ โหติ ปาติโมกฺขสํวรสํวุโต วิหรติ อาจารโคจรสมฺปนฺโน อณุมตฺเตสุ วชฺเชสุ ภยทสฺสาวี สมาทาย สิกฺขติ สิกฺขาปเทสุ ยํ โข ปนสฺส โภชนํ เทนฺติ ลูขํ วา ปณีตํ วา ตํ สกฺกจฺจํเยว ปริภุญฺชติ อวิหญฺญมาโน เชคุจฺฉี โหติ กายทุจฺจริเตน วจีทุจฺจริเตน มโนทุจฺจริเตน ชิคุจฺฉติ ๑ ปาปกานํ อกุสลานํ ธมฺมานํ สมาปตฺติยา โสรโต โหติ สุขสํวาโส น อญฺเญ ภิกฺขู อุพฺเพเชตา ยานิ โข ปนสฺส
[๒] ตานิ สาเฐยฺยานิ กูเฏยฺยานิ ชิเมฺหยฺยานิ วงฺเกยฺยานิ ตานิ ยถาภูตํ อาวิกตฺตา โหติ สตฺถริ วา วิญฺญูสุ วา สพฺรหฺมจารีสุ เตสมสฺส สตฺถา วา วิญฺญู วา สพฺรหฺมจารี อภินิมฺมทนาย วายมติ สิกฺขิตา โข ปน โหติ กามญฺเญ ภิกฺขู สิกฺขนฺตุ วา มา วา อหเมตฺถ สิกฺขิสฺสามีติ จิตฺตํ อุปฺปาเทติ คจฺฉนฺโต โข ปน อุชุมคฺเคเนว คจฺฉติ ตตฺรายํ อุชุมคฺโค เสยฺยถีทํ สมฺมาทิฏฺฐิ ฯเปฯ สมฺมาสมาธิ อารทฺธวิริโย วิหรติ กามํ ตโจ จ นฺหารุ จ อฏฺฐิ จ อวสิสฺสตุ สรีเร อุปสุสฺสตุ มํสโลหิตํ ยนฺตํ ปุริสถาเมน ปุริสวิริเยน ปุริสปรกฺกเมน ปตฺตพฺพํ น ตํ อปาปุณิตฺวา วิริยสฺส สณฺฐานํ ภวิสฺสตีติ อิเมหิ โข ภิกฺขเว อฏฺฐหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ภิกฺขุ อาหุเนยฺโย โหติ ฯเปฯ อนุตฺตรํ ปุญฺญกฺเขตฺตํ #๑ ม. เชคุจฺฉี โหติ ฯ ๒ ม. โหนฺติ ฯ
สุตันตปิฎกบาลี: อฏฺ ฐฏ. อํ. ๒๓/๑๙๓/๑๐๓.