- หน้า 122 -
กถํ โส ปุริโสติ ตเถว เทว ชีวตีติ ตเมนํ ราชา เอวํ วเทยฺย คจฺฉถ โภ ตํ ปุริสํ สายณฺหสมยํ สตฺติสเตน หนถาติ ตเมนํ สายณฺหสมยํ สตฺติสเตน หเนยฺยุํ ฯ ตํ กึ มญฺญถ ภิกฺขเว อปิ นุ โข โส ปุริโส ทิวสํ ตีหิ สตฺติสเตหิ หญฺญมาโน ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทเยถาติ เอกิสฺสาปิ ภิกฺขเว สตฺติยา หญฺญมาโน ตโตนิทานํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ ปฏิสํเวทเยถ โก ปน วาโท ตีหิ สตฺติสเตหิ หญฺญมาโนติ เอวเมว ขฺวาหํ ภิกฺขเว วิญฺญาณาหาโร ทฏฺฐพฺโพติ วทามิ ฯ วิญฺญาเณ ภิกฺขเว อาหาเร ปริญฺญาเต นามรูปํ ปริญฺญาตํ โหติ นามรูเป ปริญฺญาเต อริยสาวกสฺส นตฺถิ กิญฺจิ อุตฺตริกรณียนฺติ วทามีติ ฯ ตติยํ ฯ