- หน้า 297 -
อธิปญฺญมฺปิ สิกฺขโต ราโค ปหียิ โทโส ปหียิ โมโห ปหียิ
โส ราคสฺส ปหานา โทสสฺส ปหานา โมหสฺส ปหานา ยํ อกุสลํ
ตํ นากาสิ ยํ ปาปํ ตํ น เสวีติ ฯ
[๕๒๕]
๘๖ อถโข อญฺญตโร ภิกฺขุ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ เอกมนฺตํ
นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ เสโข เสโขติ ภนฺเต
วุจฺจติ กิตฺตาวตา นุ โข ภนฺเต เสโข โหตีติ ฯ สิกฺขตีติ โข
ภิกฺขุ ตสฺมา เสโขติ วุจฺจติ กิญฺจ สิกฺขติ ฯ อธิสีลมฺปิ สิกฺขติ
อธิจิตฺตมฺปิ สิกฺขติ อธิปญฺญมฺปิ สิกฺขติ สิกฺขตีติ
[๑]- โข ภิกฺขุ
ตสฺมา เสโขติ วุจฺจตีติ ฯ
เสขสฺส สิกฺขมานสฺส อุชุมคฺคานุสาริโน
ขยสฺมึ ปฐมํ ญาณํ ตโต อญฺญา อนนฺตรา
ตโต อญฺญาวิมุตฺตสฺส ๒ ญาณํ เว โหติ ตาทิโน
อกุปฺปา เม วิมุตฺตีติ ภวสญฺโญชนกฺขเยติ ฯ
[๕๒๖] ๘๗ สาธิกมิทํ ภิกฺขเว ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสตํ อนฺวฑฺฒมาสํ
อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ยตฺถ อตฺถกามา กุลปุตฺตา สิกฺขนฺติ ฯ ติสฺโส
อิมา ภิกฺขเว สิกฺขา ยตฺเถตํ สพฺพํ สโมธานํ คจฺฉติ กตมา
ติสฺโส อธิสีลสิกฺขา อธิจิตฺตสิกฺขา อธิปญฺญาสิกฺขา อิมา โข
ภิกฺขเว ติสฺโส สิกฺขา ยตฺเถตํ สพฺพํ สโมธานํ คจฺฉติ ฯ อิธ
ภิกฺขเว ภิกฺขุ สีเลสุ ปริปูรการี โหติ สมาธิสฺมึ มตฺตโสการี
#๑ ยุ. โส ฯ ๒ โป. อญฺญํ วิมุตฺตสฺส ฯ