สุตันตปิฎกบาลี

- หน้า 182 -

อุปฺปชฺชติ กามปริฬาโห กามปริฬาหํ ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชติ กามปริเยสนา ฯ กามปริเยสนํ ภิกฺขเว ปริเยสมาโน อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน ตีหิ ฐาเนหิ มิจฺฉา ปฏิปชฺชติ กาเยน วาจาย มนสา ฯ พฺยาปาทธาตุํ ภิกฺขเว ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชติ พฺยาปาทสญฺญา พฺยาปาทสงฺกปฺโป ... พฺยาปาทจฺฉนฺโท ... พฺยาปาทปริฬาโห ... พฺยาปาทปริเยสนา ฯ พฺยาปาทปริเยสนํ ภิกฺขเว ปริเยสมาโน อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน ตีหิ ฐาเนหิ มิจฺฉา ปฏิปชฺชติ กาเยน วาจาย มนสา ฯ วิหึสาธาตุํ ภิกฺขเว ปฏิจฺจ อุปฺปชฺชติ วิหึสาสญฺญา วิหึสาสงฺกปฺโป ... วิหึสาฉนฺโท ... วิหึสาปริฬาโห ... วิหึสาปริเยสนา ฯ วิหึสาปริเยสนํ ภิกฺขเว ปริเยสมาโน อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน ตีหิ ฐาเนหิ มิจฺฉา ปฏิปชฺชติ กาเยน วาจาย มนสา ฯ
[๓๕๗] เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว ปุริโส อาทิตฺตํ ติณุกฺกํ สุกฺเข ติณทาเย นิกฺขิเปยฺย โน เจ หตฺเถหิ จ ปาเทหิ จ ขิปฺปเมว นิพฺพาเปยฺย เอวญฺหิ ภิกฺขเว เย ติณกฏฺฐนิสฺสิตา ปาณา เต อนยพฺยสนํ อาปชฺเชยฺยุํ เอวเมว โข ภิกฺขเว โย หิ โกจิ สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา อุปฺปนฺนํ วิสมคตํ อกุสลสญฺญํ ๑ น ขิปฺปเมว ปชหติ วิโนเทติ พฺยนฺตีกโรติ อนภาวํ คเมติ โส ทิฏฺเฐว ๒ ธมฺเม ทุกฺขํ วิหรติ สวิฆาตํ สอุปายาสํ สปริฬาหํ กายสฺส
[๓]- เภทา ปรํ มรณา ทุคฺคติ ๔ ปาฏิกงฺขา ฯ

สนิทานํ ภิกฺขเว อุปฺปชฺชติ เนกฺขมฺมวิตกฺโก โน อนิทานํ #๑ ม. ยุ. สญฺญํ ฯ ๒ ม. ยุ. ทิฏฺเฐ เจว ฯ ๓ ม. ยุ. จ ฯ ๔ ยุ. ทุคฺคตึ ฯ

---