- หน้า 296 -
[๓๖๗] อถโข วาเสฏฺโฐ มาณโว ภารทฺวาชํ มาณวํ อามนฺเตสิ
อยํ โข ปน ภารทฺวาช สมโณ โคตโม สกฺยปุตฺโต สกฺยกุลา
ปพฺพชิโต มนสากเต วิหรติ อุตฺตเรน มนสากตสฺส อจิรวติยา
นทิยา ตีเร อมฺพวเน ตํ โข ปน ภวนฺตํ โคตมํ เอวํกลฺยาโณ
กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคโต อิติปิ โส ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ ฯเปฯ
ภควาติ อายาม ภารทฺวาช เยน สมโณ โคตโม เตนุปสงฺกมิสฺสาม
อุปสงฺกมิตฺวา เอตมตฺถํ สมณํ โคตมํ ปุจฺฉิสฺสาม ยถา โน สมโณ
โคตโม พฺยากริสฺสติ ตถา นํ ธาเรสฺสามาติ ฯ เอวํ โภติ โข
ภารทฺวาโช มาณโว วาเสฏฺฐสฺส มาณวสฺส ปจฺจสฺโสสิ ฯ
[๓๖๘]
อถโข วาเสฏฺฐภารทฺวาชา มาณวา เยน ภควา
เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทึสุ สมฺโมทนียํ
กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน
โข วาเสฏฺโฐ มาณโว ภควนฺตํ เอตทโวจ อิธ โภ โคตม
อมฺหากํ ชงฺฆวิหารํ อนุจงฺกมนฺตานํ อนุวิจรนฺตานํ มคฺคามคฺเค กถา
อุทปาทิ อหํ เอวํ วทามิ อยเมว อุชุมคฺโค อยมญฺชสายโน
นิยฺยานิโก นิยฺยาติ ตกฺกรสฺส พฺรหฺมสหพฺยตาย ยฺวายํ อกฺขาโต
พฺราหฺมเณน โปกฺขรสาตินาติ ภารทฺวาโช มาณโว เอวมาห อยเมว
อุชุมคฺโค อยมญฺชสายโน นิยฺยานิโก นิยฺยาติ ตกฺกรสฺส พฺรหฺม-
สหพฺยตาย ยฺวายํ อกฺขาโต พฺราหฺมเณน ตารุกฺเขนาติ เอตฺถ โภ
โคตม อตฺเถว วิคฺคโห อตฺถิ วิวาโท อตฺถิ นานาวาโทติ ฯ อิติ