พระสุตันตปิฎกบาลี: 17/113/168
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส ขนฺธวารวคฺโค
เอกมนฺตํ นิสินฺเน โข เต ภิกฺขู ภควา เอตทโวจ อนฺตมิทํ
ภิกฺขเว ชีวิกานํ ยทิทํ ปิณฺโฑลฺยํ ฯ อภิสาโปยํ ๑ ภิกฺขเว โลกสฺมึ
ปิณฺโฑโล วิจรสิ ปตฺตปาณิ ๒ ฯ ตญฺจ โข เอตํ ๓ ภิกฺขเว กุลปุตฺตา
อุเปนฺติ อตฺถวสิกา อตฺถวสํ ปฏิจฺจ เนว ราชาภินีตา น
โจราภินีตา น อิณฏฺฐา น ภยฏฺฐา น อาชีวิกาปกตา ๔ อปิจ โข
โอติณฺณามฺห ๕ ชาติยา ชราย มรเณน โสเกหิ ปริเทเวหิ ทุกฺเขหิ
โทมนสฺเสหิ อุปายาเสหิ ทุกฺโขติณฺณา ๖ ทุกฺขปเรตา อปฺเปวนาม
อิมสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส อนฺตกิริยา ปญฺญาเยถาติ ฯ เอวํ
ปพฺพชิโต จายํ ภิกฺขเว กุลปุตฺโต โส จ โหติ อภิชฺฌาลู กาเมสุ
ติพฺพสาราโค พฺยาปนฺนจิตฺโต ปทุฏฺฐมนสงฺกปฺโป มุฏฺฐสฺสตี
อสมฺปชาโน อสมาหิโต วิพฺภนฺตจิตฺโต ปากตินฺทฺริโย ฯ เสยฺยถาปิ
ภิกฺขเว ฉวาลาตํ อุภโต ปทิตฺตํ มชฺเฌ คูถคตํ เนว คาเม กฏฺฐตฺถํ ๗
ผรติ นารญฺเญ กฏฺฐตฺถํ ผรติ ฯ ตถูปมาหํ ภิกฺขเว อิมํ ปุคฺคลํ
วทามิ คิหิโภคา จ ปริหีโน สามญฺญตฺถํ จ น ปริปูเรติ ฯ
[๑๖๘] ตโยเม ภิกฺขเว อกุสลวิตกฺกา กามวิตกฺโก พฺยาปาทวิตกฺโก
วิหึสาวิตกฺโก ฯ อิเม จ โข ภิกฺขเว ตโย อกุสลวิตกฺกา
ตํ ๘ อปริเสสา นิรุชฺฌนฺติ จตูสุ วา สติปฏฺฐาเนสุ สุปติฏฺฐิตจิตฺตสฺส
วิหรโต อนิมิตฺตํ วา สมาธึ ภาวยโต ฯ ยาวญฺจิทํ
ภิกฺขเว อลเมว อนิมิตฺโต สมาธิ ภาเวตุํ ๙ ฯ อนิมิตฺโต ภิกฺขเว
#๑ ยุ. อภิสาปายํ ฯ โป. อภิสาปาย ฯ ๒ ม. ยุ. ปตฺตปาณีติ ฯ ๓ ยุ. เอวํ ฯ
#๔ ยุ. ชีวีกาปกตา ฯ โป. อาชีวิกากตา ฯ ๕ ยุ. โอติณฺณมฺหิ ฯ โป. โอติณฺโณมฺหิ ฯ
#๖ โป. ยุ. ทุกฺโขติณฺโณ ฯ ๗ โป. ยุ. กฏฺฐตฺตํ ฯ ๘ สี. นํ ฯ ม. กฺว ฯ
#๙ ยุ. ภาวิตุํ ฯ