พระสุตันตปิฎกบาลี: 32/114/31

สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส อปทานภาค ๑
เล่ม 32
หน้า 114
นทิยา ปาริเม ตีเร สิทฺธตฺโถ โลกนายโก อสฺสาเสสิ มมํ ตตฺถ อมตํ ปาปุณิสฺสสิ ฯ ตมฺหา กายา จวิตฺวาน เทวโลกํ อคญฺฉหํ ทิพฺพํ สุขํ อนุภวึ อจฺฉราหิ ปุรกฺขโต ฯ สตฺตกฺขตฺตุญฺจ เทวินฺโท เทวรชฺชํ อกาสหํ ตีณิขตฺตุํ จกฺกวตฺติ มหิยา อิสฺสโร อหํ ฯ วิเวกมนุยุตฺโตหํ นิปโก จ สุสํวุโต ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ สมฺมา สมฺพุทฺธสาสเน ฯ จตุนวุเต อิโต กปฺเป ตาเรสึ ยํ นราสภํ ทุคฺคตึ นาภิชานามิ ตรณาย อิทํ ผลํ ฯ ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อุตฺติโย เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ อุตฺติยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ นวมํ เอกญฺชลิกตฺเถราปทานํ (๒๙)
[๓๑] สุวณฺณวณฺณํ สมฺพุทฺธํ คจฺฉนฺตํ อนฺตราปเณ วิปสฺสึ สตฺถวาหคฺคํ นรวีรํ วินายกํ ฯ