พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/132/132
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ยํ โข อหํ อิทํ มนสา กมฺมํ อกาสึ อิทํ เม มโนกมฺมํ
อตฺตพฺยาพาธายปิ สํวตฺตติ ปรพฺยาพาธายปิ สํวตฺตติ อุภยพฺยาพาธายปิ
สํวตฺตติ อกุสลํ อิทํ มโนกมฺมํ ทุกฺขุทฺรยํ ทุกฺขวิปากนฺติ
เอวรูเป ๑ ปน ๒ เต ราหุล มโนกมฺเม ๓ อฏฺฏิยิตพฺพํ หรายิตพฺพํ
ชิคุจฺฉิตพฺพํ อฏฺฏิยิตฺวา ๓ หรายิตฺวา ชิคุจฺฉิตฺวา อายตึ สํวรํ
อาปชฺชิตพฺพํ ฯ สเจ ปน ตฺวํ ราหุล ปจฺจเวกฺขมาโน เอวํ
ชาเนยฺยาสิ ยํ โข อหํ อิทํ มนสา กมฺมํ อกาสึ อิทํ เม
มโนกมฺมํ เนวตฺตพฺยาพาธายปิ สํวตฺตติ น ปรพฺยาพาธายปิ สํวตฺตติ
น อุภยพฺยาพาธายปิ สํวตฺตติ กุสลํ อิทํ มโนกมฺมํ สุขุทฺรยํ
สุขวิปากนฺติ เตเนว ตฺวํ ราหุล ปีติปามุชฺเชน วิหเรยฺยาสิ
อโหรตฺตานุสิกฺขี กุสเลสุ ธมฺเมสุ ฯ
[๑๓๒] เย หิ เกจิ ราหุล อตีตมทฺธานํ สมณา วา พฺราหฺมณา
วา กายกมฺมํ ปริโสเธสุํ วจีกมฺมํ ปริโสเธสุํ มโนกมฺมํ ปริโสเธสุํ
สพฺเพ เต เอวเมว ปจฺจเวกฺขิตฺวา ปจฺจเวกฺขิตฺวา กายกมฺมํ
ปริโสเธสุํ ปจฺจเวกฺขิตฺวา ปจฺจเวกฺขิตฺวา วจีกมฺมํ ปริโสเธสุํ
ปจฺจเวกฺขิตฺวา ปจฺจเวกฺขิตฺวา มโนกมฺมํ ปริโสเธสุํ ฯ เยปิ ๕ หิ
เกจิ ราหุล อนาคตมทฺธานํ สมณา วา พฺราหฺมณา วา กาย-
กมฺมํ ปริโสเธสฺสนฺติ วจีกมฺมํ ปริโสเธสฺสนฺติ มโนกมฺมํ ปริ-
โสเธสฺสนฺติ สพฺเพ เต เอวเมว ๖ ปจฺจเวกฺขิตฺวา ปจฺจเวกฺขิตฺวา
กายกมฺมํ ปริโสเธสฺสนฺติ ปจฺจเวกฺขิตฺวา ปจฺจเวกฺขิตฺวา วจีกมฺมํ
#๑ ม. เอวรูปํ ฯ ๒ ยุ. ปนสทฺโท นตฺถิ ฯ ๓ ม. มโนกมฺมํ อฑฺฑิยิตพฺพํ ฯ
#๔ ม. อฑฺฑิยิตฺวา ฯ ๕ ม. เย หิ ปิ ฯ ๖ ม. ยุ. เอวเมวํ ฯ