พระสุตันตปิฎกบาลี: 15/132/389
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สคาถวคฺโค
โสวคฺคิกํ สุขวิปากํ สคฺคสํวตฺตนิกํ ฯ ตสฺส เต โภเค เอวํ สมฺมา
ปริภุญฺชมาเน เนว ราชาโน หรนฺติ น โจรา หรนฺติ น อคฺคิ
ฑหติ น อุทกํ วหติ น อปฺปิยา ทายาทา หรนฺติ ฯ เอวํส เต
มหาราช โภคา สมฺมา ปริภุญฺชมานา ปริโภคํ คจฺฉนฺติ โน
ปริกฺขยํ ฯ เสยฺยถาปิ มหาราช คามสฺส วา นิคมสฺส วา อวิทูเร
โปกฺขรณี อจฺโฉทกา สีโตทกา สาโตทกา เสตกา สุปติตฺถา
รมณียา ตญฺชโน หเรยฺยปิ ปิเวยฺยปิ นฺหาเยยฺยปิ ยถาปจฺจยํปิ
กเรยฺย เอวญฺหิ ตํ มหาราช อุทกํ สมฺมา ปริภุญฺชมานํ ปริโภคํ
คจฺเฉยฺย โน ปริกฺขยํ เอวเมว โข มหาราช สปฺปุริโส อุฬาเร
โภเค ลภิตฺวา อตฺตานํ สุเชติ ปิเณติ ฯเปฯ เอวํส เต โภคา
สมฺมา ปริภุญฺชมานา ปริโภคํ คจฺฉนฺติ โน ปริกฺขยนฺติ ฯ
[๓๘๙] อิทมโวจ ฯเปฯ
อมนุสฺสฏฺฐาเน อุทกํ วสิตํ
ตทเปยฺยมานํ ปุริโส สเมติ
เอวํ ธนํ กาปุริโส ลภิตฺวา
เนวตฺตนา ปริภุญฺชติ ๑ โน ททาติ
ธีโร จ วิญฺญู อธิคมฺม โภเค
โส ปริภุญฺชติ ๑ กิจฺจกโร จ โหติ
โส ญาติสงฺฆํ นิสโภ ภริตฺวา
อนินฺทิโต สคฺคมุเปติ ฐานนฺติ ฯ
#๑-๒ ม. ยุ. ภุญฺชติ ฯ