พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/133/260
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
สมณา วา พฺราหฺมณา วา ยํ โลเก ปิยรูปํ สาตรูปํ ตํ นิจฺจโต
ปสฺสนฺติ สุขโต ปสฺสนฺติ อตฺตโต ปสฺสนฺติ อาโรคฺยโต ปสฺสนฺติ
เขมโต ปสฺสนฺติ เต ตณฺหํ วฑฺเฒนฺติ ฯ เย ตณฺหํ วฑฺเฒนฺติ เต
อุปธึ วฑฺเฒนฺติ เย อุปธึ วฑฺเฒนฺติ เต ทุกฺขํ วฑฺเฒนฺติ เย
ทุกฺขํ วฑฺเฒนฺติ เต น ปริมุจฺจนฺติ ชาติยา ชราย มรเณน
โสเกหิ ปริเทเวหิ ทุกฺเขหิ โทมนสฺเสหิ อุปายาเสหิ น ปริมุจฺจนฺติ
ทุกฺขสฺมาติ วทามิ ฯ
[๒๖๐] เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว อาปานียกํโส วณฺณสมฺปนฺโน
คนฺธสมฺปนฺโน รสสมฺปนฺโน ฯ โส จ โข วิเสน สํสฏฺโฐ ฯ อถ
ปุริโส อาคจฺเฉยฺย ฆมฺมาภิตตฺโต ฆมฺมปเรโต กิลนฺโต ตสิโต
ปิปาสิโต ฯ ตเมนํ เอวํ วเทยฺยุํ อยํ เต อมฺโภ ปุริส อาปานียกํโส
วณฺณสมฺปนฺโน คนฺธสมฺปนฺโน รสสมฺปนฺโน โส จ โข วิเสน
สํสฏฺโฐ ๑ สเจ อากงฺขสิ ปิว ปิวโต หิ โข ตํ ฉาเทสฺสติ
วณฺเณนปิ คนฺเธนปิ รเสนปิ ปิวิตฺวา จ ปน ตโตนิทานํ มรณํ
วา นิคจฺฉสิ มรณมตฺตํ วา ทุกฺขนฺติ ฯ โส ตํ อาปานียกํสํ
สหสา อปฺปฏิสงฺขา ปิเวยฺย น ปฏินิสฺสชฺเชยฺย ฯ โส ตโตนิทานํ
มรณํ วา นิคจฺเฉยฺย มรณมตฺตํ วา ทุกฺขํ ฯ เอวเมว โข ภิกฺขเว
เย หิ เกจิ อตีตมทฺธานํ สมณา วา พฺราหฺมณา วา ยํ โลเก
ปิยรูปํ สาตรูปํ ฯเปฯ อนาคตมทฺธานํ ฯเปฯ เอตรหิ สมณา
วา พฺราหฺมณา วา ยํ โลเก ปิยรูปํ สาตรูปํ ตํ นิจฺจโต ปสฺสนฺติ
#๑ ยุ. สมฺปนฺโน ฯ