พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/134/102 103
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
โหนฺติ สาวกา สทฺธมฺเม เกวลญฺจ เตสํ ปริปูรํ พฺรหฺมจริยํ
อาวิกตํ โหติ อุตฺตานีกตํ สพฺพสงฺคาหปทกตํ สปฺปาฏิหิรกตํ ยาว
เทวมนุสฺเสหิ สุปฺปกาสิตํ อถ เนสํ สตฺถุโน อนฺตรธานํ โหติ ฯ
เอวรูโป โข จุนฺท สตฺถา สาวกานํ กาลกโต อนานุตปฺโป ๑ โหติ ฯ
ตํ กิสฺส เหตุ ฯ สตฺถาปิ โลเก ๒ อุทปาทิ อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ
ธมฺโม จ สฺวากฺขาโต สุปฺปเวทิโต นิยฺยานิโก อุปสมสํวตฺตนิโก
สมฺมาสมฺพุทฺธปฺปเวทิโต วิญฺญาปิตตฺถา จมฺหา ๓ สทฺธมฺเม
เกวลญฺจ โน ปริปูรํ พฺรหฺมจริยํ อาวิกตํ โหติ อุตฺตานีกตํ
สพฺพสงฺคาหปทกตํ สปฺปาฏิหิรกตํ ยาว เทวมนุสฺเสหิ สุปฺปกาสิตํ
อถโข สตฺถุโน อนฺตรธานํ โหติ ๔ ฯ เอวรูโป โข จุนฺท สตฺถา
สาวกานํ กาลกโต อนานุตปฺโป ๑ โหตีติ ๕ ฯ
[๑๐๒] เอเตหิ เจปิ จุนฺท องฺเคห สมนฺนาคตํ พฺรหฺมจริยํ
โหติ โน จ โข สตฺถา โหติ เถโร รตฺตญฺญู จิรปพฺพชิโต
อทฺธคโต วโย อนุปฺปตฺโต เอวนฺตํ พฺรหฺมจริยํ อปริปูรํ โหติ
เตนงฺเคน ฯ ยโต โข ๖ จุนฺท เอเตหิ เจปิ ๗ องฺเคหิ สมนฺนาคตํ
พฺรหฺมจริยํ โหติ สตฺถา จ โหติ เถโร รตฺตญฺญู จิรปพฺพชิโต
อทฺธคโต วโย อนุปฺปตฺโต เอวนฺตํ พฺรหฺมจริยํ ปริปูรํ โหติ
เตนงฺเคน ฯ
[๑๐๓] เอเตหิ เจปิ จุนฺท องฺเคหิ สมนฺนาคตํ พฺรหฺมจริยํ
โหติ สตฺถา จ โหติ เถโร รตฺตญฺญู จิรปพฺพชิโต อทฺธคโต
#๑ ม. ยุ. อนนุตปฺโป ฯ ๒ ม. ยุ. สตฺถา จ โน โลเก ฯ ๓ ม. ยุ. จมฺห ฯ
#๔ ม. ยุ. โหตีติ ฯ ๕ ม. ยุ. อิติสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ ๖ ม. ยุ. ยโต จ โข ฯ
#๗ ม. ยุ. เจว ฯ