พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/135/262      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            ภยโต   ปสฺสนฺติ   เต   ตณฺหํ   ปชหนฺติ   ฯ  เย  ตณฺหํ  ปชหนฺติ  เต
อุปธึ    ปชหนฺติ   เย   อุปธึ   ปชหนฺติ   เต   ทุกฺขํ   ปชหนฺติ   เย
ทุกฺขํ   ปชหนฺติ   เต   ปริมุจฺจนฺติ   ชาติยา   ชราย  มรเณน  โสเกหิ
ปริเทเวหิ   ทุกฺเขหิ   โทมนสฺเสหิ   อุปายาเสหิ  ปริมุจฺจนฺติ  ทุกฺขสฺมาติ
วทามิ ฯ
 [๒๖๒]    เสยฺยถาปิ    ภิกฺขเว    อาปานียกํโส   วณฺณสมฺปนฺโน
คนฺธสมฺปนฺโน   รสสมฺปนฺโน   ฯ  โส  จ  โข  วิเสน  สํสฏฺโฐ  ฯ  อถ
ปุริโส    อาคจฺเฉยฺย    ฆมฺมาภิตตฺโต   ฆมฺมปเรโต   กิลนฺโต   ตสิโต
ปิปาสิโต  ฯ  ตเมนํ  เอวํ  วเทยฺยุํ  อยํ  เต  อมฺโภ ปุริส อาปานียกํโส
วณฺณสมฺปนฺโน    คนฺธสมฺปนฺโน    รสสมฺปนฺโน   โส   จ   โข   วิเสน
สํสฏฺโฐ   สเจ   อากงฺขสิ   ปิว   ปิวโต   หิ   โข   ตํ   ฉาเทสฺสติ
วณฺเณนปิ   คนฺเธนปิ   รเสนปิ   ปิวิตฺวา   จ   ปน   ตโตนิทานํ  มรณํ
วา   นิคจฺฉสิ   มรณมตฺตํ   วา   ทุกฺขนฺติ  ฯ  อถ  โข  ภิกฺขเว  ตสฺส
ปุริสสฺส   เอวมสฺส   สกฺกา   โข  เม  อยํ  สุรา  ปิปาสิตา  ปานีเยน
วา   วิเนตุํ   ทธิมณฺฑเกน  วา  วิเนตุํ  มฏฺฐโลณิกาย  ๑  วา  วิเนตุํ
โลณโสจิรเกน   วา   วิเนตุํ   น  เตฺววาหนฺตํ  ปิเวยฺยํ  ยํ  มม  อสฺส
ทีฆรตฺตํ   อหิตาย   ทุกฺขายาติ   ฯ  โส  ตํ  อาปานียกํสํ  ปฏิสงฺขา  น
ปิเวยฺย   ปฏินิสฺสชฺเชยฺย  ฯ  โส  ตโตนิทานํ  มรณํ  วา  น  นิคจฺเฉยฺย
มรณมตฺตํ   วา   ทุกฺขํ   ฯ   เอวเมว   โข   ภิกฺขเว  เย  หิ  เกจิ
อตีตมทฺธานํ   สมณา   วา  พฺราหฺมณา  วา  ยํ  โลเก  ปิยรูปํ  สาตรูปํ
#๑ ม. ภฏฺฐโลณิกาย ฯ