พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/141/106 107
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
อภูตวาที นิรยํ อุเปติ
โย วาปิ ๑ กตฺวา น กโรมีติ จาห
อุโภปิ เต เปจฺจ สมา ภวนฺติ
นิหีนกมฺมา มนุชา ปรตฺถาติ ฯ
[๑๐๖] อถ โข เต ภิกฺขู ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ
ปริยาปุณิตฺวา เย มนุสฺสา ภิกฺขู ทิสฺวา อสพฺภาหิ ผรุสาหิ
วาจาหิ อกฺโกสนฺติ ปริภาสนฺติ โรสนฺติ วิเหสนฺติ เต อิมาย
คาถาย ปฏิโจทนฺติ
อภูตวาที นิรยํ อุเปติ
โย วาปิ กตฺวา น กโรมีติ จาห
อุโภปิ เต เปจฺจ สมา ภวนฺติ
นิหีนกมฺมา มนุชา ปรตฺถาติ ฯ
[๑๐๗] มนุสฺสานํ เอตทโหสิ อการกา อิเม สมณา
สกฺยปุตฺติยา น อิเมหิ กตํ ปาปนฺติเม สมณา สกฺยปุตฺติยาติ ฯ
เนว โส สทฺโท จิรํ อโหสิ สตฺตาหเมว สทฺโท อโหสิ
สตฺตาหสฺส อจฺจเยน อนฺตรธายิ ฯ อถ โข สมฺพหุลา ภิกฺขู เยน
ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ นิสีทึสุ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนา โข เต ภิกฺขู ภควโต
เอตทโวจุํ อจฺฉริยํ ภนฺเต อพฺภูตํ ภนฺเต ยาว สุภาสิตญฺจิทํ
ภนฺเต ภควตา เนโส ภิกฺขเว สทฺโท จิรํ ภวิสฺสติ สตฺตาหสฺส
#๑ ยุ. จาปิ ฯ ๒ ยุ. ยาว สุภาสิตํ โข จิทํ ฯ