พระสุตันตปิฎกบาลี: 20/147/459      
      สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอกทุกติกนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
            ภิกฺขเว  ปาปณิโก  ๑  เย  เต  คหปตี  วา  คหปติปุตฺตา  วา  อฑฺฒา
มหทฺธนา    มหาโภคา   เต   นํ   เอวํ   ชานนฺติ   อยํ   โข   ภวํ
ปาปณิโก   จกฺขุมา   จ   วิธูโร   จ   ปฏิพโล   ปุตฺตทารญฺจ  โปเสตต
อมฺหากญฺจ  กาเลน  กาลํ  อนุปฺปทาตุนฺติ  เต  นํ  โภเคหิ  นิปตนฺติ  ๒
อิโต  สมฺม  ปาปณิก  โภเค  หริตฺวา  ๓ ปุตฺตทารญฺจ โปเสหิ อมฺหากญฺจ
กาเลน    กาลํ    อนุปฺปเทหีติ    เอวํ    โข    ภิกฺขเว   ปาปณิโก
นิสฺสยสมฺปนฺโน  โหติ  ฯ  อิเมหิ  โข  ภิกฺขเว  ตีหิ  องฺเคหิ สมนฺนาคโต
ปาปณิโก   นจิรสฺเสว   มหนฺตตฺตํ   เวปุลฺลตฺตํ   ปาปุณาติ   โภเคสุ  ฯ
เอวเมว   โข   ภิกฺขเว   ตีหิ  ธมฺเมหิ  สมนฺนาคโต  ภิกฺขุ  นจิรสฺเสว
มหนฺตตฺตํ   เวปุลฺลตฺตํ   ปาปุณาติ   กุสเลสุ  ธมฺเมสุ  กตเมหิ  ตีหิ  อิธ
ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   จกฺขุมา   จ  โหติ  วิธูโร  จ  นิสฺสยสมฺปนฺโน  จ  ฯ
กถญฺจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  จกฺขุมา  โหติ  อิธ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  อิทํ  ทุกฺขนฺติ
ยถาภูตํ   ปชานาติ   ...   อยํ   ทุกฺขนิโรธคามินี   ปฏิปทาติ  ยถาภูตํ
ปชานาติ  เอวํ  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  จกฺขุมา  โหติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว
ภิกฺขุ    วิธูโร   โหติ   อิธ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   อารทฺธวิริโย   วิหรติ
อกุสลานํ   ธมฺมานํ   ปหานาย   กุสลานํ  ธมฺมานํ  อุปสมฺปทาย  ถามวา
ทฬฺหปรกฺกโม   อนิกฺขิตฺตธุโร   กุสเลสุ   ธมฺเมสุ   เอวํ   โข  ภิกฺขเว
ภิกฺขุ   วิธูโร   โหติ   ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  นิสฺสยสมฺปนฺโน  โหติ
อิธ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ  เย  เต  ภิกฺขู  พหุสฺสุตา  อาคตาคมา  ธมฺมธรา
วินยธรา  มาติกาธรา  โส  เต  กาเลน  กาลํ  อุปสงฺกมิตฺวา  ปริปุจฺฉติ
#๑ โป. ม. ปาปณิกํ ฯ  ๒ โป. วิกฺกีณนฺติ ยุ. นิมนฺตนฺติ ฯ  ๓ ม. ยุ. กริตฺวา ฯ