พระสุตันตปิฎกบาลี: 20/148/460
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอกทุกติกนิปาตา
ปริปญฺหติ อิทํ ภนฺเต กถํ อิมสฺส โก อตฺโถติ ตสฺส เต
อายสฺมนฺโต อวิวฏญฺเจว วิวรนฺติ อนุตฺตานีกตญฺจ อุตฺตานีกโรนฺติ
อเนกวิหิเตสุ จ กงฺขาฐานิเยสุ ธมฺเมสุ กงฺขํ ปฏิวิโนเทนฺติ เอวํ
โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ นิสฺสยสมฺปนฺโน โหติ ฯ อิเมหิ โข ภิกฺขเว
ตีหิ ธมฺเมหิ สมนฺนาคโต ภิกฺขุ นจิรสฺเสว มหนฺตตฺตํ เวปุลฺลตฺตํ
ปาปุณาติ กุสเลสุ ธมฺเมสูติ ฯ
รถการวคฺโค ทุติโย ฯ
ตสฺสุทฺทานํ
ญาตโก สรณีโย ภิกฺขุ จกฺกวตฺตี ปเจตโน
อปณฺณกตฺตา เทโว จ เทฺว ปาปณิเกน จาติ ฯ
__________________
ปุคฺคลวคฺโค ตติโย
[๔๖๐] ๒๑ เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ อถโข อายสฺมา จ สวิฏฺโฐ ๑ อายสฺมา จ
มหาโกฏฺฐิโต เยนายสฺมา สารีปุตฺโต เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา
อายสฺมตา สารีปุตฺเตน สทฺธึ สมฺโมทึสุ สมฺโมทนียํ กถํ
สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข
อายสฺมนฺตํ สวิฏฺฐํ ๒ อายสฺมา สารีปุตฺโต เอตทโวจ ตโยเม อาวุโส
สวิฏฺฐ ปุคฺคลา สนฺโต สํวิชฺชมานา โลกสฺมึ กตเม ตโย กายสกฺขิ
ทิฏฺฐิปฺปตฺโต ๓ สทฺธาวิมุตฺโต อิเม โข อาวุโส ตโย ปุคฺคลา
#๑-๒ ม. สมิทฺโธ-สมิทฺธํ ฯ อิโตปรํ อีทิสเมว ฯ ๓ ทิฏฺฐปฺปตฺโต อิติปิ ฯ