พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/149/150      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            วิทฺโธ   ยทิ   วา   อกฺกสฺส   ยทิ   วา  สณฺฐสฺส  ยทิ  วา  นหารุสฺส
ยทิ   วา   มรุวาย   ยทิ   วา   ขีรปณฺณิโนติ  ฯ  โส  เอวํ  วเทยฺย
น   ตาวาหํ   อิมํ   สลฺลํ   อาหริสฺสามิ   ยาว  น  ตํ  กณฺฑํ  ชานามิ
เยนมฺหิ  วิทฺโธ  ยทิ  วา  คจฺฉํ  ๑  ยทิ  วา  โรปิมนฺติ  ฯ  โส เอวํ
วเทยฺย   น   ตาวาหํ   อิมํ   สลฺลํ   อาหริสฺสามิ  ยาว  น  ตํ  กณฺฑํ
ชานามิ   เยนมฺหิ   วิทฺโธ   ยสฺส   ปตฺเตหิ  วาชิตํ  ยทิ  วา  คิชฺฌสฺส
ยทิ  วา  กงฺขสฺส  ๒  ยทิ  วา  กุลลสฺส  ยทิ  วา  โมรสฺส  ยทิ  วา
สิถิลหนุโนติ    ฯ   โส   เอวํ   วเทยฺย   น   ตาวาหํ   อิมํ   สลฺลํ
อาหริสฺสามิ   ยาว   น   ตํ   กณฺฑํ   ชานามิ   เยนมฺหิ  วิทฺโธ  ยสฺส
นหารุนา  ปริกฺขิตฺตํ  ยทิ  วา  ควสฺส  ๓  ยทิ  วา มหิสสฺส ๓ ยทิ วา
โรรุวสฺส   ๕   ยทิ   วา  เสมฺหารสฺสาติ  ฯ  โส  เอวํ  วเทยฺย  น
ตาวาหํ   อิมํ   สลฺลํ   อาหริสฺสามิ   ยาว   น   ตํ   กณฺฑํ   ชานามิ
เยนมฺหิ  วิทฺโธ  ยทิ  วา  สลฺลํ  ยทิ  วา  ขุรปฺปํ  ยทิ  วา เวกณฺณํ ๖
ยทิ   วา   นาราจํ   ยทิ  วา  วจฺฉทนฺตํ  ยทิ  วา  กรวีรปตฺตนฺติ  ๗
อญฺญาตเมว   ตํ   มาลุงฺกฺยปุตฺต   เตน   ปุริเสน  อสฺส  อถ  โข  ๘
โส  ปุริโส  กาลํ  กเรยฺย  ฯ  เอวเมว  โข  มาลุงฺกฺยปุตฺต  โย  เอวํ
วเทยฺย   น  ตาวาหํ  ภควติ  พฺรหฺมจริยํ  จริสฺสามิ  ยาว  ตํ  ๙  เม
ภควา    น    พฺยากริสฺสติ    สสฺสโต    โลโกติ    วา    อสสฺสโต
#๑ ม. เอวํ ฯ สี. ยุ. กจฺฉํ ฯ   ๒ ยุ. กงฺกสฺส.   ๓ สี. ยุ. เอวํ ฯ
#ม. มิคสฺส ฯ  ๔ ม. มหึสสฺส ฯ  ๕ ม. เภรวสฺส ฯ   ๖ สี. ยุ.
#เวกณฺฑํ ฯ เอตฺถนฺตเร ยทิวา ควนฺติ อตฺถิ ฯ ๗ ม. กรจิรปตฺตนฺติ ฯ
#๘  ม. ยุ. อยํ สทฺโท นตฺถิ ฯ   ๙ ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ