พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/151/290 291      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            ภาสิตสฺส   วิตฺถาเรน   อตฺถํ   อาชาเนยฺยนฺติ   ฯ  อาชาเนยฺยาสิ  วา
ตฺวํ  อาวุโส  สุสิม  น  วา  ตฺวํ  อาชาเนยฺยาสิ  อถ  โข ปญฺญาวิมุตฺตา
มยนฺติ ฯ
 [๒๙๐]   อถ  โข  อายสฺมา  สุสิโม  อุฏฺฐายาสนา  เยน  ภควา
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ
เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข   อายสฺมา   สุสิโม   ยาวตโก  เตหิ  ภิกฺขูหิ
สทฺธึ   อโหสิ   กถาสลฺลาโป  ตํ  สพฺพํ  ภควโต  อาโรเจสิ  ฯ  ปุพฺเพ
โข    สุสิม    ธมฺมฏฺฐิติญาณํ    ปจฺฉา   นิพฺพาเน   ญาณนฺติ   ฯ   น
ขฺวาหํ  ภนฺเต  อิมสฺส  ภควตา  ๑  สงฺขิตฺเตน ภาสิตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ
อาชานามิ   สาธุ   เม   ภนฺเต   ภควา  ตถา  ภาสตุ  ยถาหํ  อิมสฺส
ภควตา ๑ สงฺขิตฺเตน ภาสิตสฺส วิตฺถาเรน อตฺถํ อาชาเนยฺยนฺติ ฯ
 [๒๙๑]   อาชาเนยฺยาสิ  วา  สุสิม  น  วา  ตฺวํ  อาชาเนยฺยาสิ
อถ   โข   ธมฺมฏฺฐิติญาณํ   ปุพฺเพ   ปจฺฉา   นิพฺพาเน   ญาณํ   ฯ  ตํ
กึ   มญฺญสิ  สุสิม  รูปํ  นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ  อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯ
ยํ   ปนานิจฺจํ   ทุกฺขํ   วา   ตํ   สุขํ  วาติ  ฯ  ทุกฺขํ  ภนฺเต  ฯ  ยํ
ปนานิจฺจํ    ทุกฺขํ   วิปริณามธมฺมํ   กลฺลํ   นุ   ตํ   สมนุปสฺสิตุํ   เอตํ
มม  เอโสหมสฺมิ  เอโส  เม  อตฺตาติ  ฯ  โน  เหตํ  ภนฺเต ฯ เวทนา
นิจฺจา   วา   อนิจฺจา   วาติ   ฯ   อนิจฺจา  ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ
ทุกฺขํ   วา   ตํ   สุขํ  วาติ  ฯ  ทุกฺขํ  ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ  ทุกฺขํ
วิปริณามธมฺมํ   กลฺลํ   นุ   ตํ   สมนุปสฺสิตุํ   เอตํ   มม   เอโสหมสฺมิ
#๑ ยุ. ภควโต ฯ