พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/152/117
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
ทิฏฺโฐสิ ภควตา นตฺถิ เต ภิกฺขูหิ สทฺธึ สํวาโสติ ฯ ตติยมฺปิ
โข โส ปุคฺคโล ตุณฺหี อโหสิ ฯ อถ โข อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน
ตํ ปุคฺคลํ พาหายํ คเหตฺวา พหิทฺวารโกฏฺฐกา นิกฺขาเมตฺวา
สุจิฆฏิกํ ทตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา
ภควนฺตํ เอตทโวจ นิกฺขามิโต ภนฺเต โส ปุคฺคโล มยา
ปริสุทฺธา ปริสา อุทฺทิสตุ ภนฺเต ภควา ภิกฺขูนํ ปาติโมกฺขนฺติ ฯ
อจฺฉริยํ โมคฺคลฺลาน อพฺภูตํ โมคฺคลฺลาน ยาว พาหาคหณาปิ
นาเมโส โมฆปุริโส อาคมิสฺสตีติ ๑ ฯ อถโข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ
นทานาหํ ภิกฺขเว อิโต ปรํ อุโปสถํ กริสฺสามิ ปาติโมกฺขํ
อุทฺทิสิสฺสามิ ตุเมฺห ๒ เยว ภิกฺขเว ๓ อิโต ปรํ อุโปสถํ กเรยฺยาถ
ปาติโมกฺขํ อุทฺทิเสยฺยาถ อฏฺฐานเมตํ ภิกฺขเว อนวกาโส ยํ
ตถาคโต อปริสุทฺธาย ปริสาย อุโปสถํ กเรยฺย ปาติโมกฺขํ
อุทฺทิเสยฺยาถาติ ฯ
[๑๑๗] อฏฺฐิเม ภิกฺขเว มหาสมุทฺเท อจฺฉริยา อพฺภูตธมฺมา
เย ทิสฺวา ทิสฺวา อสุรา มหาสมุทฺเท อภิรมนฺติ กตเม อฏฺฐ
๑ มหาสมุทฺโท ภิกฺขเว อนุปุพฺพนินฺโน อนุปุพฺพโปโณ
อนุปุพฺพปพฺภาโร นายตเกเนว ๔ ปปาโต ยํ ๕ ภิกฺขเว มหาสมุทฺโท
อนุปุพฺพนินฺโน อนุปุพฺพโปโณ อนุปุพฺพปพฺภาโร นายตเกเนว ปปาโต
อยํ ภิกฺขเว มหาสมุทฺเท ปฐโม อจฺฉริโย อพฺภูตธมฺโม ยํ
ทิสฺวา ทิสฺวา อสุรา มหาสมุทฺเท อภิรมนฺติ ฯ
#๑ ม. อาคเมสฺสตีติ ฯ ๒ โป. ม. ยุ. ตุเมฺหวทานิ ฯ ๓ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
#๔ โป. ม. สพฺพตฺถ อายนเกเนวาติ ทิสฺสติ ๕ โป. อยมฺปิ ฯ ม. ยุ. ยมฺปิ ฯ