พระสุตันตปิฎกบาลี: 30/153/311 312
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส จูฬนิทฺเทโส
มุนิ ฯ พฺรูสิ อโนฆติณฺเณติ กาโมฆํ ภโวฆํ ทิฏฺโฐฆํ อวิชฺโชฆํ
อติณฺเณ อนุตฺติณฺเณ ๑ อนิตฺติณฺเณ ๒ อนติกฺกนฺเต อสมติกฺกนฺเต
อวีติวตฺเต อนฺโตชาติชรามรเณ ปริวตฺตนฺเต อนฺโตสํสารปเถ
ปริวตฺตนฺเต ชาติยา อนุคเต ชราย อนุสเฏ พฺยาธินา อภิภูเต
มรเณน อพฺภาหเต อตาเณ อเลเณ อสรเณ อสรณีภูเต ฯ พฺรูสีติ
พฺรูสิ อาจิกฺขสิ เทเสสิ ปญฺญเปสิ ปฏฺฐเปสิ วิวรสิ วิภชสิ
อุตฺตานีกโรสิ ปกาเสสีติ เต เจ มุนี พฺรูสิ อโนฆติณฺเณ ฯ
[๓๑๑] อถ โก จรหิ เทวมนุสฺสโลเก อตาริ ชาติญฺจ
ชรญฺจ มาริสาติ อถ โก เอโส สเทวเก โลเก สมารเก สพฺรหฺมเก
สสฺสมณพฺราหฺมณิยา ปชาย สเทวมนุสฺสาย ชาติชรามรณํ อตาริ
อุตฺตาริ ปตริ สมติกฺกมิ วีติวตฺตยิ ฯ มาริสาติ ปิยวจนํ ครุวจนํ
สคารวสปฺปติสฺสาธิวจนเมตํ มาริสาติ อถ โก จรหิ เทวมนุสฺสโลเก
อตาริ ชาติญฺจ ชรญฺจ มาริส ฯ
[๓๑๒] ปุจฺฉามิ ตํ ภควา พฺรูหิ เม ตนฺติ ปุจฺฉามิ ตนฺติ
ปุจฺฉามิ ตํ ยาจามิ ตํ อชฺเฌสามิ ตํ ปสาเทมิ ตํ กถยสฺสุ
เมติ ปุจฺฉามิ ตํ ฯ ภควาติ คารวาธิวจนเมตํ ฯเปฯ สจฺฉิกา
ปญฺญตฺติ ยทิทํ ภควาติ ฯ พฺรูหิ เม ตนฺติ พฺรูหิ อาจิกฺขาหิ
เทเสหิ ปญฺญเปหิ ปฏฺฐเปหิ วิวราหิ วิภชาหิ อุตฺตานีกโรหิ
ปกาเสหีติ ปุจฺฉามิ ตํ ภควา พฺรูหิ เม ตํ ฯ เตนาห โส พฺราหฺมโณ๔
เยเกจิเม สมณพฺราหฺมณา เส (อิจฺจายสฺมา นนฺโท)
#๑-๒ ม. อิเม เทฺว ปาฐา นตฺถิ ฯ