พระสุตันตปิฎกบาลี: 16/155/298 299 300 301 302      
      สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส นิทานวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            
 [๒๙๘]   อปิ   นุ   ตฺวํ  สุสิม  เอวํ  ชานนฺโต  เอวํ  ปสฺสนฺโต
ปรสตฺตานํ   ปรปุคฺคลานํ   เจตสา   เจโต   ปริจฺจ   ชานาสิ   สราคํ
วา   จิตฺตํ   สราคํ   จิตฺตนฺติ   ปชานาสิ   ฯเปฯ  อวิมุตฺตํ  วา  จิตฺตํ
อวิมุตฺตํ จิตฺตนฺติ ปชานาสีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
 [๒๙๙]   อปิ   นุ   ตฺวํ  สุสิม  เอวํ  ชานนฺโต  เอวํ  ปสฺสนฺโต
อเนกวิหิตํ   ปุพฺเพนิวาสํ   อนุสฺสรสิ   เสยฺยถีทํ   เอกมฺปิ  ชาตึ  ฯเปฯ
อิติ    สาการํ   สอุทฺเทสํ   อเนกวิหิตํ   ปุพฺเพนิวาสํ   อนุสฺสรสีติ   ฯ
โน เหตํ ภนฺเต ฯ
 [๓๐๐]  อปิ  นุ  ตฺวํ  สุสิม  เอวํ ชานนฺโต เอวํ ปสฺสนฺโต ทิพฺเพน
จกฺขุนา   วิสุทฺเธน  อติกฺกนฺตมานุสเกน  สตฺเต  ปสฺสสิ  จวมาเน  ฯเปฯ
ยถากมฺมูปเค สตฺเต ปชานาสีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
 [๓๐๑]  อปิ  นุ  ตฺวํ  สุสิม  เอวํ  ชานนฺโต  เอวํ  ปสฺสนฺโต เย
เต  สนฺตา  วิโมกฺขา  อติกฺกมฺม  รูเป  อารุปฺปา  เต  กาเยน  ผุสิตฺวา
วิหรสีติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
 [๓๐๒]  เอตฺถทานิ  สุสิม  อิทญฺจ  เวยฺยากรณํ  อิเมสญฺจ  ธมฺมานํ
อสมาปตฺติ   อิทํ   โน   สุสิม   กถนฺติ  ฯ  อถ  โข  อายสฺมา  สุสิโม
ภควโต   ปาเทสุ   สิรสา   นิปติตฺวา   ภควนฺตํ   เอตทโวจ   อจฺจโย
มํ   ภนฺเต   อจฺจคมา   ยถาพาลํ   ยถามูฬฺหํ  ยถาอกุสลํ  ยฺวาหํ  เอวํ
สฺวากฺขาเต   ธมฺมวินเย   ธมฺมตฺเถนโก   ปพฺพชิโต   ตสฺส  เม  ภนฺเต
ภควา อจฺจยํ อจฺจยโต ปฏิคฺคณฺหาตุ อายตึ สํวรายาติ ฯ