พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/156/129      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            นิสฺสยานํ   ปหานาย      สมติกฺกมาย     เอวํ     มยา     อิเม     จตฺตาโร
สติปฏฺฐานา เทสิตา ปญฺญตฺตาติ ฯ
 [๑๒๙]  เตน  โข  ปน  สมเยน  อายสฺมา  อุปทาโน  ๑ ภควโต
ปิฏฺฐิโต   ฐิโต   โหติ   ภควนฺตํ   วีชยมาโน   ฯ   อถโข   อายสฺมา
อุปทาโน   ๑  ภควนฺตเมว  เอตทโวจ  อจฺฉริยํ  ภนฺเต  อพฺภุตํ  ภนฺเต
ปาสาทิโก  วตายํ  ภนฺเต  ธมฺมปริยาโย  สุปาสาทิโก  ๒  วตายํ ภนฺเต
ธมฺมปริยาโย   โก   นามายํ   ภนฺเต   ธมฺมปริยาโยติ   ฯ   ตสฺมาติห
ตฺวํ  อุปทาน  ๓  อิมํ  ธมฺมปริยายํ  ปาสาทิโกเตฺวว
 [๔] ธาเรหีติ ฯ
อิทมโวจ  ภควา  ฯ  อตฺตมโน  อายสฺมา  อุปทาโน  ๑  ภควโต ภาสิตํ
อภินนฺทีติ ฯ
                  ปาสาทิกสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ฉฏฺฐํ ฯ
                     ____________________
#๑ ม. อุปวาโณ ฯ ยุ. อุปวาโน ฯ ๒ ยุ. อติปาสาทิโก ฯ ๓ ม. อุปวาณ ฯ
#ยุ. อุปวาน ฯ ๕ ม. ยุ. นํ ฯ