พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/156/129
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
นิสฺสยานํ ปหานาย สมติกฺกมาย เอวํ มยา อิเม จตฺตาโร
สติปฏฺฐานา เทสิตา ปญฺญตฺตาติ ฯ
[๑๒๙] เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา อุปทาโน ๑ ภควโต
ปิฏฺฐิโต ฐิโต โหติ ภควนฺตํ วีชยมาโน ฯ อถโข อายสฺมา
อุปทาโน ๑ ภควนฺตเมว เอตทโวจ อจฺฉริยํ ภนฺเต อพฺภุตํ ภนฺเต
ปาสาทิโก วตายํ ภนฺเต ธมฺมปริยาโย สุปาสาทิโก ๒ วตายํ ภนฺเต
ธมฺมปริยาโย โก นามายํ ภนฺเต ธมฺมปริยาโยติ ฯ ตสฺมาติห
ตฺวํ อุปทาน ๓ อิมํ ธมฺมปริยายํ ปาสาทิโกเตฺวว
[๔] ธาเรหีติ ฯ
อิทมโวจ ภควา ฯ อตฺตมโน อายสฺมา อุปทาโน ๑ ภควโต ภาสิตํ
อภินนฺทีติ ฯ
ปาสาทิกสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ฉฏฺฐํ ฯ
____________________
#๑ ม. อุปวาโณ ฯ ยุ. อุปวาโน ฯ ๒ ยุ. อติปาสาทิโก ฯ ๓ ม. อุปวาณ ฯ
#ยุ. อุปวาน ฯ ๕ ม. ยุ. นํ ฯ