พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/156/129

สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
เล่ม 11
หน้า 156
นิสฺสยานํ ปหานาย สมติกฺกมาย เอวํ มยา อิเม จตฺตาโร สติปฏฺฐานา เทสิตา ปญฺญตฺตาติ ฯ
[๑๒๙] เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา อุปทาโน ๑ ภควโต ปิฏฺฐิโต ฐิโต โหติ ภควนฺตํ วีชยมาโน ฯ อถโข อายสฺมา อุปทาโน ๑ ภควนฺตเมว เอตทโวจ อจฺฉริยํ ภนฺเต อพฺภุตํ ภนฺเต ปาสาทิโก วตายํ ภนฺเต ธมฺมปริยาโย สุปาสาทิโก ๒ วตายํ ภนฺเต ธมฺมปริยาโย โก นามายํ ภนฺเต ธมฺมปริยาโยติ ฯ ตสฺมาติห ตฺวํ อุปทาน ๓ อิมํ ธมฺมปริยายํ ปาสาทิโกเตฺวว
[๔] ธาเรหีติ ฯ อิทมโวจ ภควา ฯ อตฺตมโน อายสฺมา อุปทาโน ๑ ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทีติ ฯ ปาสาทิกสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ฉฏฺฐํ ฯ ____________________ #๑ ม. อุปวาโณ ฯ ยุ. อุปวาโน ฯ ๒ ยุ. อติปาสาทิโก ฯ ๓ ม. อุปวาณ ฯ #ยุ. อุปวาน ฯ ๕ ม. ยุ. นํ ฯ