พระสุตันตปิฎกบาลี: 30/156/317
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส จูฬนิทฺเทโส
อยํ ธมฺมตณฺหาติ ปชานาติ ปสฺสติ อยํ ญาตปริญฺญา ฯ
กตมา ตีรณปริญฺญา ฯ เอวํ ญาตํ กตฺวา ตณฺหํ ตีเรติ
อนิจฺจโต ทุกฺขโต โรคโต คณฺฑโต ฯเปฯ อนิสฺสรณโต ตีเรติ
อยํ ตีรณปริญฺญา ฯ
กตมา ปหานปริญฺญา ฯ เอวํ ตีเรตฺวา ตณฺหํ ปชหติ
วิโนเทติ พฺยนฺตีกโรติ อนภาวงฺคเมติ ฯ วุตฺตํ เหตํ ภควตา โย
ภิกฺขเว ตณฺหาย ฉนฺทราโค ตํ ปชหถ เอวํ สา ตณฺหา ปหีนา
ภวิสฺสติ อุจฺฉินฺนมูลา ตาลาวตฺถุกตา อนภาวงฺคตา อายตึ
อนุปฺปาทธมฺมาติ ฯ อยํ ปหานปริญฺญา ฯ ตณฺหํ อิมาหิ ตีหิ
ปริญฺญาหิ ปริชานิตฺวาติ ตณฺหํ ปริญฺญาย ฯ
อนาสวาติ จตฺตาโร อาสวา กามาสโว ภวาสโว ทิฏฺฐาสโว
อวิชฺชาสโว เยสํ อิเม อาสวา ปหีนา อุจฺฉินฺนมูลา ตาลาวตฺถุกตา
อนภาวงฺคตา อายตึ อนุปฺปาทธมฺมา เต วุจฺจนฺติ อนาสวา ฯ
เยติ ๑ อรหนฺโต ขีณาสวา ฯ
ตณฺหํ ปริญฺญาย อนาสวา เย เต เว นรา โอฆติณฺณาติ
พฺรูมีติ เย ตณฺหํ ปริญฺญาย อนาสวา เต กาโมฆํ ติณฺณา
ภโวฆํ ติณฺณา ทิฏฺโฐฆํ ติณฺณา อวิชฺโชฆํ ติณฺณา สพฺพํ
สํสารปถํ ติณฺณา อุตฺติณฺณา นิตฺติณฺณา ๒ อติกฺกนฺตา สมติกฺกนฺตา
วีติวตฺตาติ พฺรูมิ อาจิกฺขามิ เทเสมิ ปญฺญเปมิ ปฏฺฐเปมิ
วิวรามิ วิภชามิ อุตฺตานีกโรมิ ปกาเสมีติ ตณฺหํ ปริญฺญาย
#๑ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๒ ม. นิตฺถิณฺณา ฯ เอวมุปริปิ ฯ