พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/157/213

สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
เล่ม 18
หน้า 157
เทวทหวคฺโค จตุตฺโถ
[๒๑๓] เอกํ สมยํ ภควา สกฺเยสุ ๑ วิหรติ เทวทหนฺนาม สกฺยานํ ๒ นิคโม ฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ นาหํ ภิกฺขเว สพฺเพสญฺเญว ภิกฺขูนํ ฉสุ ผสฺสายตเนสุ อปฺปมาเทน กรณียนฺติ วทามิ ฯ น จ ปนาหํ ภิกฺขเว สพฺเพสญฺเญว ภิกฺขูนํ ฉสุ ผสฺสายตเนสุ นาปฺปมาเทน กรณียนฺติ วทามิ ฯ เย เต ภิกฺขเว ภิกฺขู อรหนฺโต ขีณาสวา วุสิตวนฺโต กตกรณียา โอหิตภารา อนุปฺปตฺตสทตฺถา ปริกฺขีณภวสญฺโญชนา สมฺมทญฺญา วิมุตฺตา เตสาหํ ภิกฺขเว ภิกฺขูนํ ฉสุ ผสฺสายตเนสุ นาปฺปมาเทน กรณียนฺติ วทามิ ฯ ตํ กิสฺส เหตุ ฯ กถนฺเตสํ ๓ อปฺปมาเทน อภพฺพา เตน ๔ ปมชฺชิตุํ ฯ เย จ โข เต ภิกฺขเว ภิกฺขู เสขา ๕ อปฺปตฺตมานสา อนุตฺตรํ โยคกฺเขมํ ปตฺถยมานาว ๖ วิหรนฺติ ฯ เตสาหํ ภิกฺขเว ภิกฺขูนํ ฉสุ ผสฺสายตเนสุ อปฺปมาเทน กรณียนฺติ วทามิ ฯ ตํ กิสฺส เหตุ ฯ สนฺติ ภิกฺขเว จกฺขุวิญฺเญยฺยา รูปา มโนรมาปิ อมโนรมาปิ ตฺยาสฺส ผุสฺส ผุสฺส จิตฺตํ น ปริยาทาย ติฏฺฐนฺติ เจตโส อปริยาทานา อารทฺธํ โหติ วิริยํ อสลฺลีนํ อุปฏฺฐิตา สติ อปฺปมุฏฺฐา ๗ ปสฺสทฺโธ กาโย อสารทฺโธ สมาหิตํ จิตฺตํ เอกคฺคํ ฯ อิมํ ขฺวาหํ ภิกฺขเว อปฺปมาทผลํ สมฺปสฺสมาโน เตสํ ภิกฺขูนํ #๑ ม. ยุ. สกฺเกสุ ฯ ๒ ยุ. สกฺกานํ นิคเม ฯ ๓ ม. ยุ. กตํ ฯ ๔ เต ฯ #๕ เสกฺขาติ วา ปาโฐ ฯ ๖ ม. ยุ. วสทฺโท นตฺถิ ฯ ๗ ม. ยุ. อสมฺมุฏฺฐา ฯ #เอวมุปริปิ ฯ