พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/157/213
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
เทวทหวคฺโค จตุตฺโถ
[๒๑๓] เอกํ สมยํ ภควา สกฺเยสุ ๑ วิหรติ เทวทหนฺนาม
สกฺยานํ ๒ นิคโม ฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ นาหํ ภิกฺขเว
สพฺเพสญฺเญว ภิกฺขูนํ ฉสุ ผสฺสายตเนสุ อปฺปมาเทน กรณียนฺติ
วทามิ ฯ น จ ปนาหํ ภิกฺขเว สพฺเพสญฺเญว ภิกฺขูนํ ฉสุ
ผสฺสายตเนสุ นาปฺปมาเทน กรณียนฺติ วทามิ ฯ เย เต ภิกฺขเว
ภิกฺขู อรหนฺโต ขีณาสวา วุสิตวนฺโต กตกรณียา โอหิตภารา
อนุปฺปตฺตสทตฺถา ปริกฺขีณภวสญฺโญชนา สมฺมทญฺญา วิมุตฺตา
เตสาหํ ภิกฺขเว ภิกฺขูนํ ฉสุ ผสฺสายตเนสุ นาปฺปมาเทน กรณียนฺติ
วทามิ ฯ ตํ กิสฺส เหตุ ฯ กถนฺเตสํ ๓ อปฺปมาเทน อภพฺพา เตน ๔
ปมชฺชิตุํ ฯ เย จ โข เต ภิกฺขเว ภิกฺขู เสขา ๕ อปฺปตฺตมานสา
อนุตฺตรํ โยคกฺเขมํ ปตฺถยมานาว ๖ วิหรนฺติ ฯ เตสาหํ ภิกฺขเว ภิกฺขูนํ
ฉสุ ผสฺสายตเนสุ อปฺปมาเทน กรณียนฺติ วทามิ ฯ ตํ กิสฺส
เหตุ ฯ สนฺติ ภิกฺขเว จกฺขุวิญฺเญยฺยา รูปา มโนรมาปิ อมโนรมาปิ
ตฺยาสฺส ผุสฺส ผุสฺส จิตฺตํ น ปริยาทาย ติฏฺฐนฺติ เจตโส
อปริยาทานา อารทฺธํ โหติ วิริยํ อสลฺลีนํ อุปฏฺฐิตา สติ
อปฺปมุฏฺฐา ๗ ปสฺสทฺโธ กาโย อสารทฺโธ สมาหิตํ จิตฺตํ เอกคฺคํ ฯ
อิมํ ขฺวาหํ ภิกฺขเว อปฺปมาทผลํ สมฺปสฺสมาโน เตสํ ภิกฺขูนํ
#๑ ม. ยุ. สกฺเกสุ ฯ ๒ ยุ. สกฺกานํ นิคเม ฯ ๓ ม. ยุ. กตํ ฯ ๔ เต ฯ
#๕ เสกฺขาติ วา ปาโฐ ฯ ๖ ม. ยุ. วสทฺโท นตฺถิ ฯ ๗ ม. ยุ. อสมฺมุฏฺฐา ฯ
#เอวมุปริปิ ฯ