พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/167/140
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
สตฺต จุสฺสเท ๑ อิธาธิคจฺฉติ
หตฺถปาทมุทุตลญฺจ ๒ วินฺทติ
อาหุ พฺยญฺชนนิมิตฺตโกวิทา
ขชฺชโภชนรสลาภิตาย ๓ ฯ
น ๔ ตํ ๕ คิหิสฺสปิ ตทตฺถโชตกํ
ปพฺพชฺชํปิ จ ๖ ตทาธิคจฺฉติ
ขชฺชโภชนสฺส ลาภิรุตฺตมํ ๗
อาหุ สพฺพคิหิพนฺธนจฺฉิทนฺติ ฯ
[๑๔๐] ยํปิ ภิกฺขเว ตถาคโต ปุริมํ ชาตึ ปุริมํ ภวํ ปุริมํ
นิเกตํ ปุพฺเพ มนุสฺสภูโต สมาโน จตูหิ สงฺคหวตฺถูหิ ชนสงฺคหิโก ๘
อโหสิ ทาเนน ปิยวาเจน ๙ อตฺถจริยาย สมานตฺตตาย ฯ โส ตสฺส
กมฺมสฺส กตตฺตา อุปจิตตฺตา อุสฺสนฺนตฺตา วิปุลตฺตา กายสฺส
เภทา ปรํ มรณา สุคตึ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชติ ฯ โส ตโต
จุโต อิตฺถตฺตํ อาคโต สมาโน อิมานิ เทฺว มหาปุริสลกฺขณานิ
ปฏิลภติ มุทุตลหตฺถปาโท ๑๐ จ ๑๑ โหติ ชาลหตฺถปาโท จ ฯ โส
เตหิ ลกฺขเณหิ สมนฺนาคโต สเจ อคารํ อชฺฌาวสติ ราชา
โหติ จกฺกวตฺติ ฯเปฯ ราชา สมาโน กึ ลภติ สุสงฺคหิตปริชโน
โหติ สุสงฺคหิตสฺส โหนฺติ พฺราหฺมณคหปติกา เนคมา
#๑ ยุ. สตฺต วุสฺสเท ฯ ๒ ม. ยุ. ... มุทุตญฺจ ฯ ๓ ม. ขชฺชโภชฺชรสลาภิตาย นํ ฯ
#ยุ. ขชฺชโภชฺชรสลาภิตาย ฯ ๔ ม. นสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ ๕ ม. ยํ ฯ ๖-๑๑ ยุ. จสทฺโท
#น ทิสฺสติ ฯ ๗ ม. ยุ. ขชฺชโภชฺชรสลาภิรุตฺตมํ ฯ ๘ ม. ชนํ สงฺคาหิโก ฯ ยุ. ชนํ
#สงฺคหิตา ฯ ๙ ม. ปิยวชฺเชน ฯ ยุ. เปยฺยวาเจน ฯ ๑๐ ม. ยุ. มุทุตลุนหตฺถปาโท ฯ