พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/173/239 240
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
อทุกฺขมสุขํ วา ตมฺปิ ทุกฺขํ ตสฺส ปริญฺญาย ภควติ พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสติ ฯ อิทํ โข อาวุโส ทุกฺขสฺส ๑ ปริญฺญาย ภควติ พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสตีติ ฯ เอวํ ปุฏฺฐา ตุเมฺห ภิกฺขเว เตสํ อญฺญติตฺถิยานํ
ปริพฺพาชกานํ เอวํ พฺยากเรยฺยาถาติ ฯ สตฺตมํ ฯ
[๒๓๙] อตฺถิ นุ โข ภิกฺขเว ปริยาโย ยํ ปริยายํ อาคมฺม
ภิกฺขุ อญฺญเตฺรว สทฺธาย อญฺญตฺร รุจิยา อญฺญตฺร อนุสฺสวา
อญฺญตฺร อาการปริวิตกฺกา อญฺญตฺร ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา อญฺญํ
พฺยากเรยฺย ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ
อิตฺถตฺตายาติ ปชานาตีติ ๒ ฯ ภควํมูลกา โน ภนฺเต ธมฺมา
ภควํเนตฺติกา ภควํปฏิสรณา ฯ สาธุ วต ภนฺเต ภควนฺตํเยว ปฏิภาตุ
เอตสฺส ภาสิตสฺส อตฺโถ ภควโต สุตฺวา ภิกฺขู ธาเรสฺสนฺตีติ ฯ๔
เตนหิ ภิกฺขเว สุณาถ สาธุกํ มนสิกโรถ ภาสิสฺสามีติ ฯ เอวํ
ภนฺเตติ โข เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํ ฯ ภควา เอตทโวจ
อตฺถิ ภิกฺขเว ปริยาโย ยํ ปริยายํ อาคมฺม ภิกฺขุ อญฺญเตฺรว
สทฺธาย อญฺญตฺร รุจิยา อญฺญตฺร อนุสฺสวา อญฺญตฺร อาการปริวิตกฺกา
อญฺญตฺร ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา อญฺญํ พฺยากเรยฺย
ขีณา ชาติ วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ
ปชานาตีติ ฯ
[๒๔๐] กตโม จ ภิกฺขเว ปริยาโย ยํ ปริยายํ อาคมฺม
ภิกฺขุ อญฺญเตฺรว สทฺธาย ฯเปฯ อญฺญตฺร ทิฏฺฐินิชฺฌานกฺขนฺติยา
#๑ ม. ยุ. ทุกฺขํ ยสฺส ฯ ๒ ม. ปชานามีติ ฯ เอวมุปริปิ ฯ