พระสุตันตปิฎกบาลี: 11/178/154
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส ปาฏิกฺวคฺโค
สมา จ ปนฏฺฐิโต ๑ อโนนมนฺโต
ผุสติ กเรหิ อุโภหิ ชนฺนุกานิ
มหิรุหปฺปริมณฺฑโล อโหสิ
สุจริตกมฺมวิปากเสสเกน ฯ
พหุวิวิธนิมิตฺตลกฺขณญฺญู
อภินิปุณา มนุชา พฺยากรึสุ
พหุวิวิธคิหีนํ อรหานิ ๒
ปฏิลภติ ทหโร สุสู กุมาโร
อิธ จ ๓ มหิปติสฺส กามโภคา
คิหีปติรูปกา พหู ภวนฺติ
ยทิ ๔ ปชหติ สพฺพกามโภคํ
ลภติ อนุตฺตรํ อุตฺตมํ ธนคฺคนฺติ ฯ
[๑๕๔] ยํปิ ภิกฺขเว ตถาคโต ปุริมํ ชาตึ ปุริมํ ภวํ ปุริมํ
นิเกตํ ปุพฺเพ มนุสฺสภูโต สมาโน พหุชนสฺส อตฺถกาโม อโหสิ
หิตกาโม ผาสุกาโม โยคกฺเขมกาโม กินฺตีเม สทฺธาย วฑฺเฒยฺยุํ
สีเลน วฑฺเฒยฺยุํ สุเตน วฑฺเฒยฺยุํ พุทฺธิยา วฑฺเฒยฺยุํ ๕ จาเคน
วฑฺเฒยฺยุํ ธมฺเมน วฑฺเฒยฺยุํ ปญฺญาย วฑฺเฒยฺยุํ ธนธญฺเญน
วฑฺเฒยฺยุํ เขตฺตวตฺถุนา วฑฺเฒยฺยุํ ทฺวิปทจตุปฺปเทหิ วฑฺเฒยฺยุํ
ปุตฺตทาเรหิ วฑฺเฒยฺยุํ ทาสกมฺมกรโปริเสหิ วฑฺเฒยฺยุํ ญาตีหิ
วฑฺเฒยฺยุํ มิตฺเตหิ วฑฺเฒยฺยุํ พนฺธเวหิ วฑฺเฒยฺยุนฺติ ฯ โส ตสฺส
#๑ ม. มหึ จ ปน ฐิโต ฯ ยุ. ส หิ จ ปน ฐิโต ฯ ๒ ยุ. อารหานิ ฯ ๓ ยุ. จสทฺโท
#น ทิสฺสติ ฯ ๔ ม. ยุ. ยทิจ ฯ ๕ ม. ยุ. พุทฺธิยา วฑฺเฒยฺยุนฺติ น ทิสฺสติ ฯ