พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/178/208      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            โข   เกจิ   ภิกฺขเว   สมณา   วา   พฺราหฺมณา  วา  เอวํ  เวทนานํ
อสฺสาทญฺจ     อสฺสาทโต     อาทีนวญฺจ     อาทีนวโต     นิสฺสรณญฺจ
นิสฺสรณโต   ยถาภูตํ   ปชานนฺติ   เต   วต   สามํ  วา  เวทนา  ๑
ปริชานิสฺสนฺติ    ปรํ    วา   ตถตฺตาย   สมาทเปสฺสนฺติ   ยถาปฏิปนฺโน
เวทนา ๒ ปริชานิสฺสตีติ ฐานเมตํ วิชฺชตีติ ฯ
     อิทมโวจ    ภควา    อตฺตมนา   เต   ภิกฺขู   ภควโต   ภาสิตํ
อภินนฺทุนฺติ ฯ
               มหาทุกฺขกฺขนฺธสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ตติยํ ฯ
#๑-๒ ม. เวทนํ ฯ