พระสุตันตปิฎกบาลี: 30/189/392
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส จูฬนิทฺเทโส
นิพฺพานํ ฯ วุตฺตเญฺหตํ ภควตา สนฺตเมตํ ปทํ ปณีตเมตํ ปทํ
ยทิทํ สพฺพสงฺขารสมโถ สพฺพูปธิปฏินิสฺสคฺโค ตณฺหกฺขโย วิราโค
นิโรโธ นิพฺพานนฺติ ฯ อถาปเรนากาเรน เย ธมฺมา สนฺตาธิคมาย
สนฺติผุสนาย สจฺฉิกิริยาย ๑ สํวตฺตนฺติ เสยฺยถีทํ จตฺตาโร สติปฏฺฐานา
จตฺตาโร สมฺมปฺปธานา จตฺตาโร อิทฺธิปาทา
ปญฺจินฺทฺริยานิ ปญฺจ พลานิ สตฺต โพชฺฌงฺคา อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโค
อิเม วุจฺจนฺติ สนฺติปทา ฯ สนฺติปทํ ตาณปทํ เลณปทํ สรณปทํ
อภยปทํ อจฺจุตปทํ อมตปทํ นิพฺพานปทํ พฺรูหิ อาจิกฺขาหิ เทเสหิ
ปญฺญเปหิ ปฏฺฐเปหิ วิวราหิ วิภชาหิ อุตฺตานีกโรหิ ปกาเสหิ ฯ
สหาชเนตฺตาติ เนตฺตํ วุจฺจติ สพฺพญฺญุตญาณํ ฯ พุทฺธสฺส ภควโต
เนตฺตญฺจ ชินภาโว จ โพธิยา มูเล อปุพฺพํ อจริมํ เอกสฺมึ ขเณ
อุปฺปนฺโน ตสฺมา พุทฺโธ สหาชเนตฺโตติ สนฺติปทํ พฺรูหิ
สหาชเนตฺต ฯ
[๓๙๒] ยถาตจฺฉํ ภควา พฺรูหิ เม ตนฺติ ยถาตจฺฉํ วุจฺจติ
อมตํ นิพฺพานํ โย โส สพฺพสงฺขารสมโถ สพฺพูปธิปฏินิสฺสคฺโค
ตณฺหกฺขโย วิราโค นิโรโธ นิพฺพานํ ฯ ภควาติ คารวาธิวจนเมตํ
ฯเปฯ สจฺฉิกา ปญฺญตฺติ ยทิทํ ภควาติ ฯ พฺรูหิ เม ตนฺติ พฺรูหิ
อาจิกฺขาหิ ฯเปฯ ปกาเสหีติ ยถาตจฺฉํ ภควา พฺรูหิ เม ตํ ฯ
เตนาห โส พฺราหฺมโณ
สุตฺวานหํ วีร อกามกามึ (อิจฺจายสฺมา ชตุกณฺณี)
#๑ ม. สนฺติสจฺฉิกิริยาย ฯ