พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/194/187
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เต ภิกฺขู ภควา เอตทโวจ กินฺนุ ตุเมฺห ภิกฺขเว อุจฺจาสทฺทา
มหาสทฺทา เกวฏฺฏา มญฺเญ มจฺฉํ วิโลเปนฺตีติ ฯ อิมานิ ภนฺเต
สารีปุตฺตโมคฺคลฺลานปฺปมุขานิ ปญฺจมตฺตานิ ภิกฺขุสตานิ จาตุมํ
อนุปฺปตฺตานิ ภควนฺตํ ทสฺสนาย เตเม อาคนฺตุกา ภิกฺขู เนวาสิเกหิ
ภิกฺขูหิ สทฺธึ ปฏิสมฺโมทมานา เสนาสนานิ ปญฺญาปยมานา
ปตฺตจีวรานิ ปฏิสามยมานา อุจฺจาสทฺทา มหาสทฺทาติ ฯ คจฺฉถ
ภิกฺขเว ปณาเมมิ โว น โว มม สนฺติเก วตฺถพฺพนฺติ ฯ
เอวํ ภนฺเตติ โข เต ภิกฺขู ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา อุฏฺฐายาสนา
ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา เสนาสนํ สํสาเมตฺวา
ปตฺตจีวรมาทาย ปกฺกมึสุ ฯ
[๑๘๗] เตน โข ปน สมเยน จาตุเมยฺยกา สกฺยา สนฺถาคาเร
สนฺนิปติตา โหนฺติ เกนจิเทว กรณีเยน ฯ อทฺทสํสุ ๑ โข
จาตุเมยฺยกา สกฺยา เต ภิกฺขู ทูรโตว อาคจฺฉนฺเต ทิสฺวาน เยน
เต ภิกฺขู เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา เต ภิกฺขู เอตทโวจุํ
หนฺท กหํ ปน ตุเมฺห อายสฺมนฺโต คจฺฉถาติ ฯ ภควตา โข
อาวุโส ภิกฺขุสงฺโฆ ปณามิโตติ ฯ เตนหายสฺมนฺโต มุหุตฺตํ นิสีทถ
อปฺเปวนาม มยํ สกฺกุเณยฺยาม ภควนฺตํ ปสาเทตุนฺติ ฯ เอวมาวุโสติ
โข เต ภิกฺขู จาตุเมยฺยกานํ สกฺยานํ ปจฺจสฺโสสุํ ฯ อถ
โข จาตุเมยฺยกา สกฺยา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา
#๑ สี. ยุ. อทฺทสาสุํ ฯ