พระสุตันตปิฎกบาลี: 20/194/490
สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส เอกทุกติกนิปาตา
กรณียํ อนุปฺปนฺนานํ กุสลานํ ธมฺมานํ อุปฺปาทาย อาตปฺปํ กรณียํ
อุปฺปนฺนานํ สารีริกานํ เวทนานํ ทุกฺขานํ ติพฺพานํ ขรานํ กฏุกานํ
อสาตานํ อมนาปานํ ปาณหรานํ อธิวาสนาย อาตปฺปํ กรณียํ ๑ ยโต
โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ อนุปฺปนฺนานํ ปาปกานํ อกุสลานํ ธมฺมานํ
อนุปฺปาทาย อาตปฺปํ กโรติ อนุปฺปนฺนานํ กุสลานํ ธมฺมานํ อุปฺปาทาย
อาตปฺปํ กโรติ อุปฺปนฺนานํ สารีริกานํ เวทนานํ ทุกฺขานํ ติพฺพานํ
ขรานํ กฏุกานํ อสาตานํ อมนาปานํ ปาณหรานํ อธิวาสนาย อาตปฺปํy
กโรติ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว ภิกฺขุ อาตาปี นิปโก สโต สมฺมา
ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยายาติ ฯ
[๔๙๐] ๕๑ ตีหิ ภิกฺขเว องฺเคหิ สมนฺนาคโต มหาโจโร สนฺธิมฺปิ
ฉินฺทติ นิลฺโลปมฺปิ หรติ เอกาคาริกมฺปิ กโรติ ปริปนฺเถปิ ติฏฺฐติ
กตเมหิ ตีหิ อิธ ภิกฺขเว มหาโจโร วิสมนิสฺสิโต จ โหติ
คหนนิสฺสิโต จ โหติ พลวนิสฺสิโต จ โหติ ฯ กถญฺจ ภิกฺขเว
มหาโจโร วิสมนิสฺสิโต โหติ อิธ ภิกฺขเว มหาโจโร นทีวิทุคฺคํ วา
นิสฺสิโต โหติ ปพฺพตวิสมํ วา เอวํ โข ภิกฺขเว มหาโจโร
วิสมนิสฺสิโต โหติ ฯ กถญฺจ ภิกฺขเว มหาโจโร คหนนิสฺสิโต โหติ
อิธ ภิกฺขเว มหาโจโร ติณคหนํ วา นิสฺสิโต โหติ รุกฺขคหนํ วา
โรธํ ๒ วา มหาวนสณฺฑํ วา เอวํ โข ภิกฺขเว มหาโจโร๔
คหนนิสฺสิโต โหติ ฯ กถญฺจ ภิกฺขเว มหาโจโร พลวนิสฺสิโต โหติ
#๑ ม. ยุ. อิโต ปรํ อิเมหิ ตีหิ ภิกฺขเว ฐาเนหิ อาตปฺปํ กรณียนฺติ ทิสฺสติ ฯ
#๒ โป. เคหํ ฯ ยุ. เคธํ ฯ