พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/199/192
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
อนุสาสิตพฺพํ มญฺญนฺตีติ ฯ โส สิกฺขํ ปจฺจกฺขาย หีนายาวตฺตติ ฯ
อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว อุมฺมิภยสฺส ภีโต สิกฺขํ ปจฺจกฺขายาวตฺโต ๑ ฯ
อุมฺมิภยนฺติ โข ภิกฺขเว โกธุปายาสสฺเสตํ อธิวจนํ ฯ
[๑๙๒] กตมญฺจ ภิกฺขเว กุมภีลภยํ อิธ ภิกฺขเว เอกจฺโจ
กุลปุตฺโต สทฺธา อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชิโต โหติ โอติณฺโณมฺหิ
ชาติยา ชราย มรเณน โสเกหิ ปริเทเวหิ ทุกฺเขหิ
โทมนสฺเสหิ อุปายาเสหิ ทุกฺโขติณฺโณ ทุกฺขปเรโต อปฺเปวนาม
อิมสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส อนฺตกิริยา ปญฺญาเยถาติ ฯ
ตเมนํ ตถา ปพฺพชิตํ สมานํ สพฺรหฺมจารี โอวทนฺติ อนุสาสนฺติ
อิทํ เต ขาทิตพฺพํ อิทํ เต น ขาทิตพฺพํ อิทํ เต ภุญฺชิตพฺพํ
อิทํ เต น ภุญฺชิตพฺพํ อิทํ เต สายิตพฺพํ อิทํ เต น สายิตพฺพํ
อิทํ เต ปาตพฺพํ อิทํ เต น ปาตพฺพํ กปฺปิยํ เต ขาทิตพฺพํ
อกปฺปิยํ เต น ขาทิตพฺพํ กปฺปิยํ เต ภุญฺชิตพฺพํ อกปฺปิยํ เต น
ภุญฺชิตพฺพํ กปฺปิยํ เต สายิตพฺพํ อกปฺปิยํ เต น สายิตพฺพํ
กปฺปิยํ เต ปาตพฺพํ อกปฺปิยํ เต น ปาตพฺพํ กาเล เต
ขาทิตพฺพํ วิกาเล เต น ขาทิตพฺพํ กาเล เต ภุญฺชิตพฺพํ วิกาเล
เต น ภุญฺชิตพฺพํ กาเล เต สายิตพฺพํ วิกาเล เต น สายิตพฺพํ
กาเล เต ปาตพฺพํ วิกาเล เต น ปาตพฺพนฺติ ฯ ตสฺส เอวํ
โหติ มยํ โข ปุพฺเพ อคาริยภูตา สมานา ยํ อิจฺฉาม ตํ
ขาทาม ยํ น อิจฺฉาม น ตํ ขาทาม ยํ อิจฺฉาม ตํ ภุญฺชาม
#๑ โป. ม. ยุ. ปจฺจกฺขาย หีนายาวตฺโต ฯ