พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/209/302
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
สพฺพํ สพฺพถา สพฺพํ อปริเสสา ๑ นิรุชฺเฌยฺย อปิ นุ โข จกฺขุวิญฺญาณํ
ปญฺญาเยถาติ ฯ โน เหตํ อาวุโส อิมินาปิ โข เอตํ
อาวุโส ปริยาเยน ภควตา อกฺขาตํ วิวฏํ ปกาสิตํ อิติปิทํ วิญฺญาณํ
อนตฺตาติ ฯเปฯ ชิวฺหญฺจาวุโส ปฏิจฺจ รเส จ อุปฺปชฺชติ ชิวฺหาวิญฺญาณนฺติ ฯ
เอวมาวุโสติ ฯ โย จาวุโส เหตุ โย จ ปจฺจโย
ชิวฺหาวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย โส จ เหตุ โส จ ปจฺจโย สพฺเพน
สพฺพํ สพฺพถา สพฺพํ อปริเสสา ๑ นิรุชฺเฌยฺย อปิ นุ โข ชิวฺหาวิญฺญาณํ
ปญฺญาเยถาติ ฯ โน เหตํ อาวุโส อิมินาปิ โข เอตํ
อาวุโส ปริยาเยน ภควตา อกฺขาตํ วิวฏํ ปกาสิตํ อิติปิทํ วิญฺญาณํ
อนตฺตาติ ฯเปฯ มนญฺจาวุโส ปฏิจฺจ ธมฺเม จ อุปฺปชฺชติ มโนวิญฺญาณนฺติ ฯ
เอวมาวุโสติ ฯ โย จาวุโส เหตุ โย จ ปจฺจโย
มโนวิญฺญาณสฺส อุปฺปาทาย โส จ เหตุ โส จ ปจฺจโย สพฺเพน
สพฺพํ สพฺพถา สพฺพํ อปริเสสา ๑ นิรุชฺเฌยฺย อปิ นุ โข มโนวิญฺญาณํ
ปญฺญาเยถาติ ฯ โน เหตํ อาวุโส อิมินาปิ โข
เอตํ อาวุโส ปริยาเยน ภควตา อกฺขาตํ วิวฏํ ปกาสิตํ อิติปิทํ
วิญฺญาณํ อนตฺตาติ ฯ
[๓๐๒] เสยฺยถาปิ อาวุโส ปุริโส สารตฺถิโก สารคเวสี สารปริเยสนํ
จรมาโน ติณฺหํ กุธารึ อาทาย วนํ ปวิเสยฺย โส ตตฺถ
ปสฺเสยฺย มหนฺตํ กทลิกฺขนฺธํ อุชุํ นวํ อกุกฺกุฏกชาตกํ ๒ ตเมนํ มูเล
#๑ ม. อปริเสสํ ฯ ๒ สี. ม. ยุ. อกุกฺกุกชาตํ ฯ