พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/210/266
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
กาลวาที ภูตวาที อตฺถวาที ธมฺมวาที วินยวาทีติ ฯ กตโม จ
กสฺสป มคฺโค กตมา จ ปฏิปทา ยถาปฏิปนฺโน สามญฺเญว
ญสฺสติ สามํ ทกฺขติ สมโณ โคตโม กาลวาที ภูตวาที อตฺถวาที
ธมฺมวาที วินยวาทีติ ฯ อยเมว อริโย อฏฺฐงฺคิโก มคฺโค เสยฺยถีทํ
สมฺมาทิฏฺฐิ สมฺมาสงฺกปฺโป สมฺมาวาจา สมฺมากมฺมนฺโต สมฺมาอาชีโว
สมฺมาวายาโม สมฺมาสติ สมฺมาสมาธิ ฯ อยํ โข กสฺสป
มคฺโค อยํ ปฏิปทา ยถาปฏิปนฺโน สามญฺเญว ญสฺสติ สามํ
ทกฺขติ สมโณ โคตโม กาลวาที ภูตวาที อตฺถวาที ธมฺมวาที
วินยวาทีติ ฯ
[๒๖๖] เอวํ วุตฺเต อเจโล กสฺสโป ภควนฺตํ เอตทโวจ อิเมปิ
โข อาวุโส โคตม ตโปปกฺกมา เอเตสํ สมณพฺราหฺมณานํ สามญฺญสํขาตา
จ พฺรหฺมญฺญสํขาตา จ อเจลโก จ โหติ มุตฺตาจาโร
หตฺถาวเลขโน น เอหิภทนฺติโก น ติฏฺฐภทนฺติโก นาภิหตํ น
อุทฺทิสฺส กตํ น นิมนฺตนํ สาทิยติ โส น กุมฺภิมุขา ปฏิคฺคณฺหาติ
น กโลปิมุขา ปฏิคฺคณฺหาติ น เอฬกมนฺตรํ น ทณฺฑกมนฺตรํ น
มุสลมนฺตรํ น ทฺวินฺนํ ภุญฺชมานานํ น คพฺภินิยา น ปายมานาย
น ปุริสนฺตรคตาย น สํกิตฺตีสุ น ยตฺถ สา อุปฏฺฐิโต โหติ น
ยตฺถ มกฺขิกา สณฺฑสณฺฑจารินี น มจฺฉํ น มํสํ น สุรํ น
เมรยํ น ถุโสทกํ ปิวติ ฯ โส เอกาคาริโก วา โหติ เอกาโลปิโก
ทฺวาคาริโก วา โหติ ทฺวาโลปิโก สตฺตาคาริโก วา โหติ สตฺตาโลปิโก