พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/210/266      
      สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
      
      
     
 
    
        
          
            กาลวาที   ภูตวาที   อตฺถวาที   ธมฺมวาที   วินยวาทีติ   ฯ  กตโม  จ
กสฺสป    มคฺโค    กตมา    จ   ปฏิปทา   ยถาปฏิปนฺโน   สามญฺเญว
ญสฺสติ   สามํ   ทกฺขติ   สมโณ   โคตโม  กาลวาที  ภูตวาที  อตฺถวาที
ธมฺมวาที   วินยวาทีติ  ฯ  อยเมว  อริโย  อฏฺฐงฺคิโก  มคฺโค  เสยฺยถีทํ
สมฺมาทิฏฺฐิ   สมฺมาสงฺกปฺโป   สมฺมาวาจา   สมฺมากมฺมนฺโต  สมฺมาอาชีโว
สมฺมาวายาโม    สมฺมาสติ    สมฺมาสมาธิ    ฯ    อยํ   โข   กสฺสป
มคฺโค    อยํ    ปฏิปทา    ยถาปฏิปนฺโน   สามญฺเญว   ญสฺสติ   สามํ
ทกฺขติ    สมโณ   โคตโม   กาลวาที   ภูตวาที   อตฺถวาที   ธมฺมวาที
วินยวาทีติ ฯ
 [๒๖๖]  เอวํ  วุตฺเต  อเจโล  กสฺสโป  ภควนฺตํ เอตทโวจ อิเมปิ
โข  อาวุโส  โคตม  ตโปปกฺกมา  เอเตสํ สมณพฺราหฺมณานํ สามญฺญสํขาตา
จ    พฺรหฺมญฺญสํขาตา    จ    อเจลโก    จ    โหติ    มุตฺตาจาโร
หตฺถาวเลขโน    น   เอหิภทนฺติโก   น   ติฏฺฐภทนฺติโก   นาภิหตํ   น
อุทฺทิสฺส   กตํ   น   นิมนฺตนํ   สาทิยติ  โส  น  กุมฺภิมุขา  ปฏิคฺคณฺหาติ
น   กโลปิมุขา   ปฏิคฺคณฺหาติ   น   เอฬกมนฺตรํ   น   ทณฺฑกมนฺตรํ  น
มุสลมนฺตรํ   น   ทฺวินฺนํ   ภุญฺชมานานํ   น   คพฺภินิยา  น  ปายมานาย
น   ปุริสนฺตรคตาย   น   สํกิตฺตีสุ   น  ยตฺถ  สา  อุปฏฺฐิโต  โหติ  น
ยตฺถ   มกฺขิกา   สณฺฑสณฺฑจารินี   น   มจฺฉํ   น   มํสํ   น   สุรํ  น
เมรยํ  น  ถุโสทกํ  ปิวติ  ฯ  โส  เอกาคาริโก  วา โหติ เอกาโลปิโก
ทฺวาคาริโก  วา  โหติ  ทฺวาโลปิโก  สตฺตาคาริโก วา โหติ สตฺตาโลปิโก