พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/213/202
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
ตถตฺตาย จิตฺตํ อุปสํหรติ ฯ เอวมฺปิ โข อนุรุทฺธา อุปาสิกาย
ผาสุวิหาโร โหติ ฯ อิธานุรุทฺธา อุปาสิกา สุณาติ อิตฺถนฺนามา
อุปาสิกา กาลกตา สา ภควตา พฺยากตา ติณฺณํ สญฺโญชนานํ
ปริกฺขยา โสตาปนฺนา อวินิปาตธมฺมา นิยตา สมฺโพธิปรายนาติ
สา โข ปนสฺสา ภคินี สามํ ทิฏฺฐา วา โหติ อนุสฺสวสุตา วา
เอวํสีลา สา ภคินี อโหสิ อิติปิ เอวํธมฺมา สา ภคินี อโหสิ
อิติปิ
[๑] เอวํวิหารินี สา ภคินี อโหสิ อิติปิ เอวํ วิมุตฺตา สา
ภคินี อโหสิ อิติปีติ ฯ สา ตสฺสา สทฺธญฺจ สีลญฺจ สุตญฺจ
จาคญฺจ ปญฺญญฺจ อนุสฺสรนฺตี ตถตฺตาย จิตฺตํ อุปสํหรติ ฯ
เอวมฺปิ โข อนุรุทฺธา อุปาสิกาย ผาสุวิหาโร โหติ ฯ อิติ โข
อนุรุทฺธา ตถาคโต น ชนกุหนตฺถํ น ชนลปนตฺถํ น ลาภสกฺการสิโลกานิสํสตฺถํ
น อิติ มํ ชโน ชานาตูติ สาวเก อพฺภตีเต ๒ กาลกเต
อุปปตฺตีสุ พฺยากโรติ อสุ อมุตฺร อุปฺปนฺโน ๓ อสุ อมุตฺร
อุปฺปนฺโนติ ๓ ฯ สนฺติ ๕ โข อนุรุทฺธา กุลปุตฺตา สทฺธา โอฬารเวทา
โอฬารปามุชฺชา เต ตํ สุตฺวา ตถตฺตาย จิตฺตํ อุปสํหรนฺติ
เตสนฺตํ อนุรุทฺธา โหติ ทีฆรตฺตํ หิตาย สุขายาติ ฯ
อิทมโวจ ภควา อตฺตมโน อายสฺมา อนุรุทฺโธ ภควโต
ภาสิตํ อภินนฺทีติ ฯ
นฬกปานสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ อฏฺฐมํ ฯ
_____________
#๑ โป. ม. เอวํปญฺญา สา ภคินี อโหสิ อิติปิ ฯ ๒ โป. อารภติ เต ฯ
#๓-๔ โป. ยุ. อุปปนฺโน ฯ ๕ ม. ยุ. สนฺติ จ โข ฯ