พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/218/270 271
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
กสฺสป ภิกฺขุ สมโณ อิติปิ พฺราหฺมโณ อิติปีติ ฯ
[๒๗๐] เอวํ วุตฺเต อเจโล กสฺสโป ภควนฺตํ เอตทโวจ กตมา
ปน สา โภ โคตม สีลสมฺปทา กตมา จิตฺตสมฺปทา กตมา
ปญฺญาสมฺปทาติ ฯ อิธ กสฺสป ตถาคโต โลเก อุปฺปชฺชติ อรหํ
สมฺมาสมฺพุทฺโธ ฯเปฯ วิตฺถาเรตพฺโพ ฯ กถญฺจ กสฺสป ภิกฺขุ
สีลสมฺปนฺโน โหติ อิธ กสฺสป ภิกฺขุ ปาณาติปาตํ ปหาย ปาณาติปาตา
ปฏิวิรโต โหติ นิหิตทณฺโฑ นิหิตสตฺโถ ลชฺชี ทยาปนฺโน
สพฺพปาณภูตหิตานุกมฺปี วิหรติ อิทํปิสฺส โหติ สีลสมฺปทาย ฯเปฯ
โส อิมินา อริเยน สีลกฺขนฺเธน สมนฺนาคโต อชฺฌตฺตํ อนวชฺชสุขํ
ปฏิสํเวเทติ เอวํ กสฺสป ภิกฺขุ สีลสมฺปนฺโน โหติ อยํ โข สา
กสฺสป สีลสมฺปทา ฯเปฯ ปฐมํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ อิทํปิสฺส
โหติ จิตฺตสมฺปทาย อยํ โข กสฺสป จิตฺตสมฺปทา ฯเปฯ ญาณทสฺสนาย
จิตฺตํ อภินีหรติ อภินินฺนาเมติ อิทํปิสฺส โหติ ปญฺญาสมฺปทาย
ฯเปฯ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาติ อิทํปิสฺส โหติ
ปญฺญาสมฺปทา อยํ โข กสฺสป ญาณสมฺปทา ฯ อิมาย จ กสฺสป
สีลสมฺปทาย จิตฺตสมฺปทาย ปญฺญาสมฺปทาย อญฺญา สีลสมฺปทา
จิตฺตสมฺปทา ปญฺญาสมฺปทา อุตฺตริตรา วา ปณีตตรา วา นตฺถิ ฯ
[๒๗๑] สนฺติ กสฺสป เอเก สมณพฺราหฺมณา สีลวาทา เต
อเนกปริยาเยน สีลวณฺณํ ภาสนฺติ ฯ ยาวตา กสฺสป อริยํ ปรมํ
สีลํ นาหํ ตตฺถ อตฺตโน สมสมํ สมนุปสฺสามิ กุโต ภิยฺโย อถโข