พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/221/244      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            นลาฏิกํ นลาเฏ วุฏฺฐาเปตฺวา ทณฺฑโมลุพฺภ ปกฺกามิ ฯ
 [๒๔๔]   อถ   โข   ภควา   สายณฺหสมยํ  ปฏิสลฺลานา  วุฏฺฐิโต
เยน   นิโคฺรธาราโม   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ปญฺญตฺเต  อาสเน
นิสีทิ   ฯ   นิสชฺช   โข   ภควา   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ  อิธาหํ  ภิกฺขเว
ปุพฺพณฺหสมยํ     นิวาเสตฺวา    ปตฺตจีวรมาทาย    กปิลวตฺถุํ    ปิณฺฑาย
ปาวิสึ   กปิลวตฺถุสฺมึ   ปิณฺฑาย   จริตฺวา  ปจฺฉาภตฺตํ  ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต
เยน       มหาวนํ      เตนุปสงฺกมึ      ทิวาวิหาราย      มหาวนํ
อชฺโฌคาเหตฺวา   เวลุวลฏฺฐิกาย  มูเล  ทิวาวิหารํ  นิสีทึ  ฯ  ทณฺฑปาณิปิ
โข    ภิกฺขเว    สกฺโก   ชงฺฆาวิหารํ   อนุจงฺกมมาโน   อนุวิจรมาโน
เยน    มหาวนํ    เตนุปสงฺกมิ    มหาวนํ    อชฺโฌคาเหตฺวา    เยน
เวลุวลฏฺฐิกา    เยนาหํ    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    มุํ   สทฺธึ
สมฺโมทิ    สมฺโมทนียํ    กถํ    สาราณียํ   วีติสาเรตฺวา   ทณฺฑโมลุพฺภ
เอกมนฺตํ   อฏฺฐาสิ   ฯ   เอกมนฺตํ   ฐิโต   โข   ภิกฺขเว   ทณฺฑปาณิ
สกฺโก   มํ   เอตทโวจ   กึวาที   สมโณ   กิมกฺขายีติ   เอวํ   วุตฺเต
อหํ   ภิกฺขเว   ทณฺฑปาณึ   สกฺกํ   เอตทโวจํ   ยถาวาที  โข  อาวุโส
สเทวเก   โลเก   สมารเก   สพฺรหฺมเก   สสฺสมณพฺราหฺมณิยา   ปชาย
สเทวมนุสฺสาย   น   เกนจิ   โลเก   วิคฺคยฺห  ติฏฺฐติ   ยถา  จ  ปน
กาเมหิ    วิสํยุตฺตํ    วิหรนฺตํ   ตํ   พฺราหฺมณํ   อกถํกถึ   ฉินฺนกุกฺกุจฺจํ
ภวาภเว   วีตตณฺหํ   สญฺญา   นานุเสนฺตีติ   ๑   เอวํวาที   โข  อหํ
อาวุโส   เอวมกฺขายีติ   ฯ   เอวํ   วุตฺเต  ภิกฺขเว  ทณฺฑปาณิ  สกฺโก
#๑ ม. ยุ. นานุเสนฺติ ฯ