พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/223/224

สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
เล่ม 13
หน้า 223
อาวุโส อญฺญเตฺรว รตฺติโภชนา ภุญฺชถ อญฺญตฺร โข ปนาวุโส ตุเมฺหปิ รตฺติโภชนา ภุญฺชมานา อปฺปาพาธตญฺจ สญฺชานิสฺสถ อปฺปาตงฺกตญฺจ ลหุฏฺฐานญฺจ พลญฺจ ผาสุวิหารญฺจาติ เอวํ วุตฺเต ภนฺเต ๑ อสฺสชิปุนพฺพสุกา ภิกฺขู อเมฺห เอตทโวจุํ มยํ โข อาวุโส สายญฺเจว ภุญฺชาม ปาโต จ ทิวา จ วิกาเล เต มยํ สายญฺเจว ภุญฺชมานา ปาโต จ ทิวา จ วิกาเล อปฺปาพาธตญฺจ สญฺชานาม อปฺปาตงฺกตญฺจ ลหุฏฺฐานญฺจ พลญฺจ ผาสุวิหารญฺจ เต มยํ กึ สนฺทิฏฺฐิกํ หิตฺวา กาลิกํ อนุธาวิสฺสาม สายญฺเจว มยํ ภุญฺชิสฺสาม ปาโต จ ทิวา จ วิกาเลติ ยโต โข มยํ ภนฺเต นาสกฺขิมฺหา ๒ อสฺสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู สญฺญาเปตุํ อถ มยํ เอตมตฺถํ ภควโต อาโรเจมาติ ฯ อถ โข ภควา อญฺญตรํ ภิกฺขุํ อามนฺเตสิ เอหิ ตฺวํ ภิกฺขุ มม วจเนน อสฺสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู อามนฺเตหิ สตฺถายสฺมนฺเต อามนฺเตตีติ ฯ เอวํ ภนฺเตติ โข โส ภิกฺขุ ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา เยน อสฺสชิปุนพฺพสุกา ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา อสสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู เอตทโวจ สตฺถายสฺมนฺเต อามนฺเตตีติ ๓ ฯ เอวมาวุโสติ โข อสฺสชิปุนพฺพสุกา ภิกฺขู ตสฺส ภิกฺขุโน ปฏิสฺสุตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺเน โข อสฺสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู ภควา เอตทโวจ สจฺจํ กิร ภิกฺขเว สมฺพหุลา ภิกฺขู ตุเมฺห อุปสงฺกมิตฺวา #๑ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. นาสกฺขิมฺห ฯ ๓. ม. อามนฺเตสีติ ฯ