พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/223/224
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
อาวุโส อญฺญเตฺรว รตฺติโภชนา ภุญฺชถ อญฺญตฺร โข ปนาวุโส
ตุเมฺหปิ รตฺติโภชนา ภุญฺชมานา อปฺปาพาธตญฺจ สญฺชานิสฺสถ
อปฺปาตงฺกตญฺจ ลหุฏฺฐานญฺจ พลญฺจ ผาสุวิหารญฺจาติ เอวํ
วุตฺเต ภนฺเต ๑ อสฺสชิปุนพฺพสุกา ภิกฺขู อเมฺห เอตทโวจุํ มยํ
โข อาวุโส สายญฺเจว ภุญฺชาม ปาโต จ ทิวา จ วิกาเล เต
มยํ สายญฺเจว ภุญฺชมานา ปาโต จ ทิวา จ วิกาเล
อปฺปาพาธตญฺจ สญฺชานาม อปฺปาตงฺกตญฺจ ลหุฏฺฐานญฺจ พลญฺจ
ผาสุวิหารญฺจ เต มยํ กึ สนฺทิฏฺฐิกํ หิตฺวา กาลิกํ อนุธาวิสฺสาม
สายญฺเจว มยํ ภุญฺชิสฺสาม ปาโต จ ทิวา จ วิกาเลติ ยโต
โข มยํ ภนฺเต นาสกฺขิมฺหา ๒ อสฺสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู สญฺญาเปตุํ
อถ มยํ เอตมตฺถํ ภควโต อาโรเจมาติ ฯ อถ โข ภควา
อญฺญตรํ ภิกฺขุํ อามนฺเตสิ เอหิ ตฺวํ ภิกฺขุ มม วจเนน อสฺสชิปุนพฺพสุเก
ภิกฺขู อามนฺเตหิ สตฺถายสฺมนฺเต อามนฺเตตีติ ฯ เอวํ
ภนฺเตติ โข โส ภิกฺขุ ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา เยน อสฺสชิปุนพฺพสุกา
ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา อสสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู
เอตทโวจ สตฺถายสฺมนฺเต อามนฺเตตีติ ๓ ฯ เอวมาวุโสติ โข
อสฺสชิปุนพฺพสุกา ภิกฺขู ตสฺส ภิกฺขุโน ปฏิสฺสุตฺวา เยน ภควา
เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ
นิสีทึสุ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺเน โข อสฺสชิปุนพฺพสุเก ภิกฺขู ภควา
เอตทโวจ สจฺจํ กิร ภิกฺขเว สมฺพหุลา ภิกฺขู ตุเมฺห อุปสงฺกมิตฺวา
#๑ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ ๒ ม. ยุ. นาสกฺขิมฺห ฯ ๓. ม. อามนฺเตสีติ ฯ