พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/229/286
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
ตโต อมุตฺร ตโต อมุตฺร อนุปุพฺเพน สญฺญคฺคํ ผุสติ ตสฺส สญฺญคฺเค
ฐิตสฺส เอวํ โหติ เจตยมานสฺส เม ปาปิโย อเจตยมานสฺส เม
เสยฺโย อหญฺเจว โข ปน เจเตยฺยํ อภิสํขเรยฺยํ อิมา จ เม
สญฺญา นิรุชฺเฌยฺยุํ อญฺญา จ โอฬาริกา สญฺญา อุปฺปชฺเชยฺยุํ
ยนฺนูนาหํ น เจว เจเตยฺยํ น จ อภิสํขเรยฺยนฺติ ฯ โส น เจว
เจเตติ น จ อภิสํขโรติ ตสฺส อเจตยโต อนภิสํขรโต ตา เจว
สญฺญา นิรุชฺฌนฺติ อญฺญา จ โอฬาริกา สญฺญา น อุปฺปชฺชนฺติ
โส นิโรธํ ผุสติ ฯ เอวํ โข โปฏฺฐปาท อนุปุพฺพาภิสญฺญา-
นิโรธสมฺปชานสมาปตฺติ โหติ ฯ ตํ กึ มญฺญสิ โปฏฺฐปาท อปิ
นุ โข เต อิโต ปุพฺเพ เอวรูปา อนุปุพฺพาภิสญฺญานิโรธสมฺปชาน-
สมาปตฺติ สุตปุพฺพาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต เอวํ โข อหํ ภนฺเต
ภควตา ธมฺมํ เทสิตํ ๑ อาชานามีติ ฯ ยโต โข โปฏฺฐปาท ภิกฺขุ
สกสญฺญี โหติ โส ตโต อมุตฺร ตโต อมุตฺร อนุปุพฺเพน สญฺญคฺคํ
ผุสติ ตสฺส สญฺญคฺเค ฐิตสฺส เอวํ โหติ เจตยมานสฺส เม ปาปิโย
อเจตยมานสฺส เม เสยฺโย อหญฺเจว โข ปน เจเตยฺยํ อภิสํขเรยฺยํ
อิมา จ เม สญฺญา นิรุชฺเฌยฺยุํ อญฺญา จ โอฬาริกา สญฺญา
อุปฺปชฺเชยฺยุํ ยนฺนูนาหํ น เจว เจเตยฺยํ น จ อภิสํขเรยฺยนฺติ ฯ
โส น เจว เจเตติ น จ อภิสํขโรติ ตสฺส อเจตยโต อนภิสํขรโต
ตา เจว สญฺญา นิรุชฺฌนฺติ อญฺญา จ โอฬาริกา สญฺญา น
#๑ สี. ภควโต ภาสิตํ ฯ