พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/235/252
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
จิตฺตํ โอหญฺเญยฺย ๑ โอหเต จิตฺเต อารา จิตฺตํ สมาธิมฺหาติ โส
โข อหํ ภิกฺขเว อชฺฌตฺตเมว จิตฺตํ สณฺฐเปมิ สนฺนิสีเทมิ ๒ เอโกทึ
กโรมิ สมาทหามิ ตํ กิสฺส เหตุ มา เม จิตฺตํ อุคฺฆาฏีติ ๓ ฯ
ตสฺส มยฺหํ ภิกฺขเว เอวํ อปฺปมตฺตสฺส อาตาปิโน ปหิตตฺตสฺส
วิหรโต อุปฺปชฺชติ อพฺยาปาทวิตกฺโก ฯเปฯ อุปฺปชฺชติ อวิหึสาวิตกฺโก
โส เอวํ ปชานามิ อุปฺปนฺโน โข เม อยํ อวิหึสาวิตกฺโก
โส จ โข เนว อตฺตพฺยาพาธาย สํวตฺตติ น ปรพฺยาพาธาย
สํวตฺตติ น อุภยพฺยาพาธาย สํวตฺตติ ปญฺญาวุฑฺฒิโก อวิฆาตปกฺขิโก
นิพฺพานสํวตฺตนิโก รตฺติญฺเจปิ นํ ภิกฺขเว อนุวิตกฺเกยฺยํ อนุวิจาเรยฺยํ
เนว ตโตนิทานํ ภยํ สมนุปสฺสามิ ฯ ทิวสญฺเจปิ นํ ภิกฺขเว อนุวิตกฺเกยฺยํ
อนุวิจาเรยฺยํ เนว ตโตนิทานํ ภยํ สมนุปสฺสามิ ฯ
รตฺตินฺทิวญฺเจปิ นํ ภิกฺขเว อนุวิตกฺเกยฺยํ อนุวิจาเรยฺยํ เนว ตโตนิทานํ
ภยํ สมนุปสฺสามิ ฯ อปิจ โข เม อติจิรํ อนุวิตกฺกยโต อนุวิจารยโต
กาโย กิลเมยฺย กาเย กิลนฺเต จิตฺตํ โอหญฺเญยฺย โอหเต
จิตฺเต อารา จิตฺตํ สมาธิมฺหาติ โส โข อหํ ภิกฺขเว อชฺฌตฺตเมว
จิตฺตํ สณฺฐเปมิ สนฺนิสีเทมิ เอโกทึ กโรมิ สมาทหามิ ตํ กิสฺส
เหตุ มา เม จิตฺตํ อุคฺฆาฏีติ ฯ ยญฺญเทว ภิกฺขเว ภิกฺขุ
พหุลมนุวิตกฺเกติ อนุวิจาเรติ ตถา ตถา นติ โหติ เจตโส ฯ
เนกฺขมฺมวิตกฺกํ เจ ภิกฺขเว ภิกฺขุ พหุลมนุวิตกฺเกติ อนุวิจาเรติ
#๑ สี. ยุ. อูหญฺเญยฺย ฯ ๒ ม. ยุ. สนฺนิสาเทมิ ฯ ๓ สี. ยุ. อูหนีติ ฯ