พระสุตันตปิฎกบาลี: 14/237/347      
      สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส อุปริปณฺณาสก
      
      
     
 
    
        
          
            อชฺฌตฺตํ    สุญฺญตํ    โข    เม    มนสิกโรโต    อชฺฌตฺตํ   สุญฺญตาย
จิตฺตํ   น   ปกฺขนฺทติ   น   ปสีทติ   น   สนฺติฏฺฐติ   นาธิมุจฺจตีติ   ฯ
อิติห   ตตฺถ  สมฺปชาโน  โหติ  ฯ  โส  พหิทฺธา  สุญฺญตํ  มนสิกโรติ  ฯ
โส    อชฺฌตฺตพหิทฺธา    สุญฺญตํ    มนสิกโรติ    ฯ    โส   อาเนญฺชํ
มนสิกโรติ   ฯ   ตสฺส   อาเนญฺชํ   มนสิกโรโต  อาเนญฺชาย  จิตฺตํ  น
ปกฺขนฺทติ   น   ปสีทติ   น   สนฺติฏฺฐติ  นาธิมุจฺจติ  ฯ  เอวํ  สนฺตเมตํ
อานนฺท   ภิกฺขุ   เอวํ   ปชานาติ   อาเนญฺชํ  โข
 [๑]  มนสิกโรโต
อาเนญฺชาย    จิตฺตํ    น    ปกฺขนฺทติ    น   ปสีทติ   น   สนฺติฏฺฐติ
นาธิมุจฺจตีติ   ฯ  อิติห  ตตฺถ  สมฺปชาโน  โหติ  ฯ  เตนานนฺท  ภิกฺขุนา
ตสฺมึเยว    ปุริมสฺมึ   สมาธินิมิตฺเต   อชฺฌตฺตเมว   จิตฺตํ   สณฺฐเปตพฺพํ
สนฺนิสาเทตพฺพํ    เอโกทิกาตพฺพํ    สมาทหาตพฺพํ    ฯ   โส   อชฺฌตฺตํ
สุญฺญตํ   มนสิกโรติ   ฯ   ตสฺส   อชฺฌตฺตํ  สุญฺญตํ  มนสิกโรโต  อชฺฌตฺตํ
สุญฺญตาย   จิตฺตํ   ปกฺขนฺทติ   ปสีทติ   สนฺติฏฺฐติ   วิมุจฺจติ   ฯ   เอวํ
สนฺตเมตํ   อานนฺท   ภิกฺขุ   เอวํ   ปชานาติ   อชฺฌตฺตํ   สุญฺญตํ   โข
เม    มนสิกโรโต    อชฺฌตฺตํ    สุญฺญตาย   จิตฺตํ   ปกฺขนฺทติ   ปสีทติ
สนฺติฏฺฐติ   วิมุจฺจตีติ   ฯ   อิติห   ตตฺถ   สมฺปชาโน   โหติ   ฯ  โส
พหิทฺธา    สุญฺญตํ    มนสิกโรติ    ฯ    โส   อชฺฌตฺตพหิทฺธา   สุญฺญตํ
มนสิกโรติ  ฯ  โส  อาเนญฺชํ  มนสิกโรติ  ฯ  ตสฺส อาเนญฺชํ มนสิกโรโต
อาเนญฺชาย   ๒   จิตฺตํ   ปกฺขนฺทติ   ปสีทติ   สนฺติฏฺฐติ   วิมุจฺจติ  ฯ
เอวํ   สนฺตเมตํ   อานนฺท   ภิกฺขุ   เอวํ   ปชานาติ   อาเนญฺชํ   โข
#๑ ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร เมติ อตฺถิ ฯ
#๒ ยุ. อานญฺเชติ ทิสฺสติ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ