พระสุตันตปิฎกบาลี: 23/239/120      
      สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส สตฺตกอฏฺฐกนวกนิปาตา
      
      
     
 
    
        
          
            กิญฺเจตํ   ปฏิจฺจ   วุตฺตํ   อิธ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุโน  ปปญฺจนิโรเธ  จิตฺตํ
ปกฺขนฺทติ   ปสีทติ   สนฺติฏฺฐติ   วิมุจฺจติ   นิปฺปปญฺจารามสฺสายํ   ภิกฺขเว
ธมฺโม   นิปฺปปญฺจรติโน   นายํ   ธมฺโม   ปปญฺจารามสฺส   ปปญฺจรติโนติ
อิติ ยนฺตํ วุตฺตํ อิทเมตํ ปฏิจฺจ วุตฺตนฺติ ฯ
     อถโข  อายสฺมา  อนุรุทฺโธ  อายติกมฺปิ  วสฺสาวาสํ  ตตฺเถว เจตีสุ
ปาจีนวํสทาเย   วิหาสิ   อถโข   อายสฺมา  อนุรุทฺโธ  เอโก  วูปกฏฺโฐ
อปฺปมตฺโต  อาตาปี  ปหิตตฺโต  วิหรนฺโต  น จิรสฺเสว ยสฺสตฺถาย กุลปุตฺตา
สมฺมเทว      อคารสฺมา      อนคาริยํ      ปพฺพชนฺติ      ตทนุตฺตรํ
พฺรหฺมจริยปริโยสานํ  ทิฏฺเฐว  ธมฺเม  สยํ  อภิญฺญา  สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช
วิหาสิ    ขีณา    ชาติ    วุสิตํ    พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ
อิตฺถตฺตายาติ    อพฺภญฺญาสิ    อญฺญตโร    จ    ปนายสฺมา   อนุรุทฺโธ
อรหตํ   อโหสิ   ๑  อถโข  อายสฺมา  อนุรุทฺโธ  อรหตฺตปฺปตฺโต  ตายํ
เวลายํ อิมา คาถาโย อภาสิ ฯ
       มม สงฺกปฺปมญฺญาย          สตฺถา โลเก อนุตฺตโร
       มโนมเยน กาเยน          อิทฺธิยา อุปสงฺกมิ
       ยถา เม อหุ สงฺกปฺโป       ตโต อุตฺตริ เทสยิ
       นิปฺปปญฺจรโต พุทฺโธ         นิปฺปปญฺจํ อเทสยิ
       ตสฺสาหํ ธมฺมมญฺญาย         วิหาสึ สาสเน รโต
       ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา      กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
                    คหปติวคฺโค ตติโย ฯ
#๑ ม. อโหสีติ ฯ