พระสุตันตปิฎกบาลี: 25/240/199 200
สุตฺตนฺตปิฏเก ขุทฺทกนิกายสฺส ขุทฺทกปาฐธมฺมปทคาถาอุทานอิติวุตฺตกสุตฺตนิปาตา
อิติวุตฺตเก เอกนิปาตสฺส ตติยวคฺโค
[๑๙๙] ๑ วุตฺตํ เหตํ ภควตา วุตฺตมรหตาติ เม สุตํ อิธาหํ
ภิกฺขเว เอกจฺจํ ปุคฺคลํ ปสนฺนจิตฺตํ เอวํ เจตสา เจโต ปริจฺจ
ปชานามิ อิมมฺหิ จายํ สมเย ปุคฺคโล กาลํ กเรยฺย ยถาภตํ
นิกฺขิตฺโต เอวํ สคฺเค ตํ กิสฺส เหตุ จิตฺตญฺหิสฺส ภิกฺขเว ปสนฺนํ
เจโตปสาทเหตุ โข ปน ภิกฺขเว เอวมิเธกจฺเจ สตฺตา กายสฺส
เภทา ปรมฺมรณา สุคตึ สคฺคํ โลกํ อุปปชฺชนฺตีติ ฯ เอตมตฺถํ
ภควา อโวจ ฯ ตตฺเถตํ อิติ วุจฺจติ
ปสนฺนจิตฺตํ ญตฺวาน เอกจฺจํ อิธ ปุคฺคลํ
เอตมตฺถํ พฺยากาสิ พุทฺโธ ภิกฺขูน สนฺติเก
อิมมฺหิ จายํ สมเย กาลํ กยิราถ ปุคฺคโล
สุคตึ อุปปชฺเชยฺย จิตฺตญฺหิสฺส ปสาทิตํ
ยถา หริตฺวา นิกฺขิเปยฺย เอวเมว ตถาวิโธ
เจโตปสาทเหตู หิ สตฺตา คจฺฉนฺติ สุคตินฺติ ฯ
อยมฺปิ อตฺโถ วุตฺโต ภควตา อิติ เม สุตนฺติ ฯ ปฐมํ ฯ
[๒๐๐] ๒ วุตฺตํ เหตํ ภควตา วุตฺตมรหตาติ เม สุตํ มา
ภิกฺขเว ปุญฺญานํ ภายิตฺถ สุขสฺเสตํ ภิกฺขเว อธิวจนํ อิฏฺฐสฺส
กนฺตสฺส ปิยสฺส มนาปสฺส ยทิทํ ปุญฺญานิ ฯ อภิชานามิ โข
ปนาหํ ภิกฺขเว ทีฆรตฺตํ กตานํ ปุญฺญานํ ทีฆรตฺตํ อิฏฺฐํ กนฺตํ
ปิยํ มนาปํ วิปากํ ปจฺจนุภูตํ ฯ สตฺต วสฺสานิ เมตฺตจิตฺตํ ภาเวตฺวา