พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/252/209
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
มหาโควินฺทสุตฺตํ
[๒๐๙] เอวมฺเม สุตํ ฯ เอกํ สมยํ ภควตา ราชคเห วิหรติ
คิชฺฌกูเฏ ปพฺพเต ฯ อถโข ปญฺจสิโข คนฺธพฺพปุตฺโต อภิกฺกนฺตาย
รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ คิชฺฌกูฏํ ปพฺพตํ โอภาเสตฺวา
เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ ฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข ปญฺจสิโข คนฺธพฺพปุตฺโต
ภควนฺตํ เอตทโวจ ยํ
[๑] เม ภนฺเต เทวานํ ตาวตึสานํ สมฺมุขา
สุตํ สมฺมุขา ปฏิคฺคหิตํ อาโรเจเมตํ ๒
[๓] ภควโตติ ฯ อาโรเจหิ
เม ตฺวํ ปญฺจสิขาติ ภควา อโวจ ฯ ปุริมานิ ภนฺเต ทิวสานิ
ปุริมตรานิ ตทหุโปสเถ ปณฺณรเส ปวารณาย ปุณฺณมาย
รตฺติยา เกวลกปฺปา จ เทวา ตาวตึสา สุธมฺมายํ สภายํ
สนฺนิสินฺนา โหนฺติ สนฺนิปติตา มหตี จ ทิพฺพปริสา สมนฺตโต
นิสินฺนา โหนฺติ จตฺตาโร จ มหาราชาโน จตุทฺทิสา นิสินฺนา
โหนฺติ ปุรตฺถิมาย ทิสาย ธตรฏฺโฐ มหาราชา ปจฺฉาภิมุโข
นิสินฺโน โหติ เทเวหิ ๔ ปุรกฺขตฺวา ทกฺขิณาย ทิสาย วิรูฬฺหโก
มหาราชา อุตฺตราภิมุโข นิสินฺโน โหติ เทเวหิ ปุรกฺขตฺวา ปจฺฉิมาย
ทิสาย วิรูปกฺโข มหาราชา ปุรตฺถาภิมุโข นิสินฺโน โหติ เทเวหิ
ปุรกฺขตฺวา อุตฺตราย ทิสาย เวสฺสวโณน มหาราชา ทกฺขิณาภิมุโข
นิสินฺโน โหติ เทเวหิ ปุรกฺขตฺวา ยทา
[๕] ภนฺเต เกวลกปฺปา จ
#๑ ม. โข ฯ ๒ ม. อาโรเจมิ ตํ ๓ ยุ. ภนฺเต ฯ ๔ ม. ยุ. เทเว ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
#๕ ม. ปน ฯ