พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/253/210 211
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
เทวา ตาวตึสา สุธมฺมายํ สภายํ สนฺนิสินฺนา โหนฺติ สนฺนิปติตา
มหตี จ ทิพฺพปริสา สมนฺตโต นิสินฺนา โหนฺติ จตฺตาโร จ
มหาราชาโน จตุทฺทิสา นิสินฺนา โหนฺติ อิทํ เนสํ โหติ อาสนสฺมึ
อถ ปจฺฉา อมฺหากํ อาสนํ โหติ เย เต ภนฺเต เทวา ภควติ
พฺรหฺมจริยํ จริตฺวา อธุนูปปนฺนา ตาวตึสกายํ ๑ เต อญฺเญ เทเว
อติโรจนฺติ วณฺเณน เจว ยสสา จ เตน สุทํ ภนฺเต เทวา
ตาวตึสา อตฺตมนา โหนฺติ ปมุทิตา ปีติโสมนสฺสชาตา ทิพฺพา
วต โภ กายา ปริปูเรนฺติ หายนฺติ อสุรกายาติ อถโข ภนฺเต
สกฺโก เทวานมินฺโท เทวานํ ตาวตึสานํ สมฺปสาทํ วิทิตฺวา อิมาหิ
คาถาหิ อนุโมทิ
[๒๑๐] โมทนฺติ วต โภ เทวา ตาวตึสา สหินฺทกา
ตถาคตํ นมสฺสนฺตา ธมฺมสฺส จ สุธมฺมตํ ฯ
นเว ว เทเว ปสฺสนฺตา วณฺณวนฺเต ยสสฺสิโน
สุคตสฺมึ พฺรหฺมจริยํ จริตฺวาน อิธาคเต ฯ
เต อญฺเญ อติโรจนฺติ วณฺเณน ยสสายุนา
สาวกา ภูริปญฺญสฺส วิเสสูปคตา อิธ ฯ
อิทํ ทิสฺวาน นนฺทนฺติ ตาวตึสา สหินฺทกา
ตถาคตํ นมสฺสนฺตา ธมฺมสฺส จ สุธมฺมตนฺติ ฯ
[๒๑๑] เตน สุทํ ภนฺเต เทวา ตาวตึสา ภิยฺโยโส มตฺตาย
อตฺตมนา โหนฺติ ปมุทิตา ปีติโสมนสฺสชาตา ทิพฺพา วต โภ
#๑ ยุ. ตาวตึสกายา ฯ
