พระสุตันตปิฎกบาลี: 12/255/267
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสก
นิวาตนิวาโต โหติ อุปสนฺตูปสนฺโต โหติ ยาว น อมนาปา
วจนปถา ผุสนฺติ ยโต จ โข ๑ ภิกฺขเว ภิกฺขุํ อมนาปา วจนปถา
ผุสนฺติ อถ โข ภิกฺขเว โสรโตติ เวทิตพฺโพ นิวาโตติ เวทิตพฺโพ
อุปสนฺโตติ เวทิตพฺโพ ฯ นาหนฺตํ ภิกฺขเว ภิกฺขุํ สุวโจติ วทามิ
โย จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารเหตุ สุวโจ
โหติ โสวจสฺสตํ อาปชฺชติ ตํ กิสฺส เหตุ ตญฺหิ โส ภิกฺขเว ภิกฺขุ
จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารํ อลภมาโน น
สุวโจ โหติ น โสวจสฺสตํ อาปชฺชติ ฯ โย จ โข ภิกฺขเว
ภิกฺขุ ธมฺมํเยว สกฺกโรนฺโต ธมฺมํ ครุกโรนฺโต ธมฺมํ อปจายมาโน
สุวโจ โหติ โสวจสฺสตํ อาปชฺชติ ตมหํ สุวโจติ วทามิ ฯ
ตสฺมาติห ภิกฺขเว ธมฺมํเยว สกฺกโรนฺตา ธมฺมํ ครุกโรนฺตา
[๒] ธมฺมํ
อปจายมานา สุวจา ภวิสฺสาม โสวจสฺสตํ อาปชฺชิสฺสามาติ เอวญฺหิ
โว ภิกฺขเว สิกฺขิตพฺพํ ฯ
[๒๖๗] ปญฺจิเม ภิกฺขเว วจนปถา เยหิ โว ปเร วทมานา
วเทยฺยุํ กาเลน วา อกาเลน วา ภูเตน วา อภูเตน วา สเณฺหน
วา ผรุเสน วา อตฺถสญฺหิเตน วา อนตฺถสญฺหิเตน วา เมตฺตจิตฺตา
วา โทสนฺตรา วา ฯ กาเลน วา ภิกฺขเว ปเร วทมานา วเทยฺยุํ
อกาเลน วา ภูเตน วา ภิกฺขเว ปเร วทมานา วเทยฺยุํ อภูเตน
วา สเณฺหน วา ภิกฺขเว ปเร วทมานา วเทยฺยุํ ผรุเสน วา
อตฺถสญฺหิเตน วา ภิกฺขเว ปเร วทมานา วเทยฺยุํ อนตฺถสญฺหิเตน
#๑ ม. โขสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ ๒ ม. ธมฺมํ มาเนนฺตา ธมฺมํ ปูเชนฺตา ฯ