พระสุตันตปิฎกบาลี: 9/255/321
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส สีลกฺขนฺธวคฺโค
อนวชฺชสุขํ ปฏิสํเวเทติ ฯ เอวํ โข มาณว ภิกฺขุ สีลสมฺปนฺโน
โหติ ฯ อยํ โข โส มาณว อริโย สีลกฺขนฺโธ ยสฺส โส
ภควา วณฺณวาที อโหสิ เอตฺถ จ อิมํ ชนตํ สมาทเปสิ นิเวเสสิ
ปติฏฺฐาเปสิ อตฺถิ เจเวตฺถ อุตฺตรึ กรณียนฺติ ฯ อจฺฉริยํ โภ
อานนฺท อพฺภูตํ โภ อานนฺท โส จายํ โภ อานนฺท อริโย
สีลกฺขนฺโธ ปริปุณฺโณ โน อปริปุณฺโณ เอวํ ปริปุณฺณญฺจาหํ
โภ อานนฺท อริยํ สีลกฺขนฺธํ อิโต พหิทฺธา อญฺเญสุ สมณพฺราหฺมเณสุ
น สมนุปสฺสามิ ฯ เอวํ ปริปุณฺณญฺจ โภ อานนฺท
อริยํ สีลกฺขนฺธํ อิโต พหิทฺธา อญฺเญ สมณพฺราหฺมณา อตฺตนิ
สมนุปสฺเสยฺยุํ เต ตาวตเกเนว อตฺตมนา อสฺสุ อลเมตฺตาวตา
กตเมตฺตาวตา อนุปฺปตฺโต โน สามญฺญตฺโถ นตฺถิ โน กิญฺจิ
อุตฺตรึ กรณียนฺติ ฯ อถ จ ปน ภวํ อานนฺโท เอวมาห อตฺถิ
เจเวตฺถ อุตฺตรึ กรณียนฺติ ฯ
[๓๒๑] กตโม ปน โส โภ อานนฺท อริโย สมาธิกฺขนฺโธ ยสฺส
โส ภวํ โคตโม วณฺณวาที อโหสิ ยตฺถ จ อิมํ ชนตํ สมาทเปสิ
นิเวเสสิ ปติฏฺฐาเปสีติ ฯ กถญฺจ ปน มาณว ภิกฺขุ อินฺทฺริเยสุ คุตฺตทฺวาโร
โหติ ฯ อิธ มาณว ภิกฺขุ จกฺขุนา รูปํ ทิสฺวา น นิมิตฺตคฺคาหี
โหติ นานุพฺยญฺชนคฺคาหี ยตฺวาธิกรณเมนํ จกฺขุนฺทฺริยํ อสํวุตํ วิหรนฺตํ
อภิชฺฌาโทมนสฺสา ปาปกา อกุสลา ธมฺมา อนฺวาสฺสเวยฺยุํ ตสฺส
สํวราย ปฏิปชฺชติ รกฺขติ จกฺขุนฺทฺริยํ จกฺขุนฺทฺริเย สํวรํ อาปชฺชติ ฯ