พระสุตันตปิฎกบาลี: 10/265/220
สุตฺตนฺตปิฏเก ทีฆนิกายสฺส มหาวคฺโค
โควินฺทิเย อภิสิญฺจิสฺสามีติ ฯ เอวํ โภติ โข
[๑] โชติปาโล มาณโว
ทิสมฺปติสฺส รญฺโญ ปจฺจสฺโสสิ ฯ อถโข โภ ราชา ทิสมฺปติ
โชติปาลํ มาณวํ โควินฺทิเย อภิสิญฺจิ
[๒] เปตฺติเก ฐาเน ฐเปสิ ฯ
อภิสิตฺโต โชติปาโล มาณโว โควินฺทิเย เปตฺติเก ฐาเน ฐปิโต
เยปิสฺส ปิตา อตฺเถ อนุสาสิ เตปิ อตฺเถ อนุสาสติ เยปิสฺส
ปิตา อตฺเถ นานุสาสิ เตปิ อตฺเถ นานุสาสติ ๓ เยปิสฺส ปิตา
กมฺมนฺเต อภิสมฺโภสิ เตปิ กมฺมนฺเต อภิสมฺโภติ เยปิสฺส
ปิตา กมฺมนฺเต นาภิสมฺโภสิ เตปิ กมฺมนฺเต นาภิสมฺโภติ ๔ ฯ
ตเมนํ มนุสฺสา เอวมาหํสุ โควินฺโท วต โภ พฺราหฺมโณ
มหาโควินฺโท วต โภ พฺราหฺมโณติ ฯ อิมินา โข เอวํ ๕ โภ
ปริยาเยน โชติปาลสฺส มาณวสฺส
[๖] มหาโควินฺโทเตฺวว สมญฺญา
อุทปาทิ ฯ
[๒๒๐] อถโข โภ มหาโควินฺโท พฺราหฺมโณ เยน เต ฉ่
ขตฺติยา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา เต ฉ ขตฺติเย เอตทโวจ
ทิสมฺปติ โข โภ ราชา ชิณฺโณ วุฑฺโฒ มหลฺลโก อทฺธคโต
วโยอนุปฺปตฺโต โก นุ โข ปน โภ ชานาติ ชีวิตานํ ๗ ฐานํ โข
ปเนตํ วิชฺชติ ยํ ทิสมฺปติมฺหิ รญฺเญ กาลกเต ราชกตฺตาโร
เรณณ ราชปุตฺตํ รชฺเช อภิสิญฺเจยฺยุํ อายนฺตุ โภนฺโต เยน
เรณุ ราชปุตฺโต เตนุปสงฺกมถ อุปสงฺกมิตฺวา เรณณ ราชปุตฺตํ
เอวํ วเทถ มยํ โข โภโต เรณุสฺส สหายา ปิยา มนาปา
#๑ ม. โภ โส ฯ ๒ ม. ตํ ฯ ๓ ม. อนุสาสติ ฯ ๔ ม. อภิสมฺโภติ ฯ
#๕ ยุ. เอตํ ฯ ๖ ม. โควินฺโท ฯ ยุ. มหาโควินฺโท ... ฯ
#๗ ม. ชีวิตํ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ