พระสุตันตปิฎกบาลี: 18/268/391 392
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส สฬายตนวคฺโค
รโหคตวคฺโค ทุติโย
[๓๙๑] อถ โข อญฺญตโร ภิกฺขุ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ
นิสินฺโน โข โส ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ อิธ มยฺหํ ภนฺเต
รโหคตสฺส ปฏิสลฺลีนสฺส เอวํ เจตโส ปริวิตกฺโก อุทปาทิ ติสฺโส
เวทนา วุตฺตา ภควตา สุขา เวทนา ทุกฺขา เวทนา อทุกฺขมสุขา
เวทนา อิมา ติสฺโส เวทนา วุตฺตา ภควตา ฯ วุตฺตํ โข ปเนตํ
ภควตา ยงฺกิญฺจิ เวทยิตํ ตํ ทุกฺขสฺมินฺติ กึ นุ โข เอตํ ภควตา
สนฺธาย ภาสิตํ ยงฺกิญฺจิ เวทยิตํ ตํ ทุกฺขสฺมินฺติ ฯ สาธุ สาธุ
ภิกฺขุ ติสฺโส อิมา ภิกฺขุ เวทนา วุตฺตา มยา สุขา เวทนา
ทุกฺขา เวทนา อทุกฺขมสุขา เวทนา อิมา ติสฺโส เวทนา วุตฺตา
มยา ฯ วุตฺตํ โข ปเนตํ ภิกฺขุ มยา ยงฺกิญฺจิ เวทยิตํ ตํ
ทุกฺขสฺมินฺติ ตํ โข ปเนตํ ภิกฺขุ มยา สงฺขารานํเยว อนิจฺจตํ
สนฺธาย ภาสิตํ ยงฺกิญฺจิ เวทยิตํ ตํ ทุกฺขสฺมินฺติ ฯ ตํ โข ปเนตํ
ภิกฺขุ มยา สงฺขารานํเยว ขยธมฺมตํ วยธมฺมตํ วิราคธมฺมตํ
นิโรธธมฺมตํ วิปริณามธมฺมตํ สนฺธาย ภาสิตํ ยงฺกิญฺจิ เวทยิตํ
ตํ ทุกฺขสฺมินฺติ ฯ
[๓๙๒] อถ โข ปน ภิกฺขุ มยา อนุปุพฺพสงฺขารานํ นิโรโธ
อกฺขาโต ปฐมชฺฌานํ สมาปนฺนสฺส วาจา นิรุทฺธา โหติ ทุติยชฺ-