พระสุตันตปิฎกบาลี: 13/270/276 277
สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสก
มาคณฺฑิยสุตฺตํ
[๒๗๖] เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา กุรูสุ วิหรติ
กมฺมาสธมฺมํ นาม กุรูนํ นิคโม ภารทฺวาชโคตฺตสฺส พฺราหฺมณสฺส
อคฺยาคาเร ติณสนฺถรเก ฯ อถ โข ภควา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา
ปตฺตจีวรมาทาย กมฺมาสธมฺมํ ปิณฺฑาย ปาวิสิ ฯ กมฺมาสธมฺเม ๑
ปิณฺฑาย จริตฺวา ปจฺฉาภตฺตํ ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต เยน อญฺญตโร
วนสณฺโฑ เตนุปสงฺกมิ ทิวาวิหาราย ตํ วนสณฺฑํ อชฺโฌคาเหตฺวา
อญฺญตรสฺมึ รุกฺขมูเล ทิวาวิหารํ นิสีทิ ฯ
[๒๗๗] อถ โข มาคณฺฑิโย ๒ ปริพฺพาชโก ชงฺฆาวิหารํ
อนุจงฺกมมาโน อนุวิจรมาโน เยน ภารทฺวาชโคตฺตสฺส พฺราหฺมณสฺส
อคฺยาคารํ เตนุปสงฺกมิ ฯ อทฺทสา โข มาคณฺฑิโย ปริพฺพาชโก๕
ภารทฺวาชโคตฺตสฺส พฺราหฺมณสฺส อคฺยาคาเร ติณสนฺถรกํ
[๓]
ทิสฺวาน ภารทฺวาชโคตฺตํ พฺราหฺมณํ เอตทโวจ กสฺส ๓ นวยํ
สมฺม โภโต ภารทฺวาชสฺส อคฺยาคาเร ติณสนฺถรโก ปญฺญตฺโต
สมณเสยฺยานุรูปํ มญฺเญติ ฯ อตฺถิ โภ มาคณฺฑิย สมโณ โคตโม
สกฺยปุตฺโต สกฺยกุลา ปพฺพชิโต ตํ โข ปน ภวนฺตํ โคตมํ
เอวํกลฺยาโณ กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคโต อิติปิ โส ภควา อรหํ
สมฺมาสมฺพุทฺโธ วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน สุคโต โลกวิทู อนุตฺตโร
#๑ ม. กมฺมาสธมฺมํ ฯ ๒ สี. ม. ยุ. มาคนฺทิโย ฯ ๓ ม. ปญฺญตฺตํ ฯ
#๔ ม. กิสฺส ตฺวํ สมฺม ฯ