พระสุตันตปิฎกบาลี: 17/270/458
สุตฺตนฺตปิฏเก สํยุตฺตนิกายสฺส ขนฺธวารวคฺโค
อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ
[๔๕๘] ตํ กึ มญฺญถ ภิกฺขเว รูปํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ
อนิจฺจํ ภนฺเต ฯเปฯ วิปริณามธมฺมํ อปิ นุ ตํ อนุปาทาย
เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺเชยฺย อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมมรณาติ ฯ
โน เหตํ ภนฺเต ฯ อิติ โข ภิกฺขเว ทุกฺเข สติ
ทุกฺขํ อุปาทาย ทุกฺขํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ อทุกฺขมสุขี
อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ เวทนา ฯเปฯ สญฺญา ฯ
สงฺขารา ฯ วิญฺญาณํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ ภนฺเต
ฯเปฯ วิปริณามธมฺมํ อปิ นุ ตํ อนุปาทาย เอวํ ทิฏฺฐิ
อุปฺปชฺเชยฺย อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรมฺมรณาติ ฯ
โน เหตํ ภนฺเต ฯ อิติ โข ภิกฺขเว ทุกฺเข สติ ทุกฺขํ อุปาทาย
ทุกฺขํ อภินิวิสฺส เอวํ ทิฏฺฐิ อุปฺปชฺชติ อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ
อโรโค ปรมฺมรณาติ (ทุติยเปยฺยาโล) ฯ
_____________
ม. ยุ. ตสฺสุทฺทานํ
วาตํ เอตํ มม ๑ โส อตฺตา โน จ เม สิยา
นตฺถิ กโรโต เหตุ จ ๒ มหาทิฏฺเฐน อฏฺฐมํ
สสฺสโต อสสฺสโต เจว อนฺตานนฺตวา ๓ จ วุจฺจติ ฯ
ตํ ชีวํ อญฺญํ ชีวญฺจ ตถาคเตน จตฺตาโร
รูปี อตฺตา โหติ อรูปี จ อตฺตา โหติ
รูปี จ อรูปี จ อตฺตา โหติ
เนว รูปี นารูปี อตฺตา โหติ เอกนฺตสุขี อตฺตา โหติ
เอกนฺตทุกฺขี อตฺตา โหติ สุขทุกฺขี อตฺตา โหติ
อทุกฺขมสุขี อตฺตา โหติ อโรโค ปรํ มรณาติ ฯ
อิเม ฉพฺพีสติ สุตฺตา ทุติยวาเรน เทสิตา
#๑ ยุ. มม ฯ ๒ ยุ. เหตุยา ฯ ๓ ยุ. อนฺตานนฺตา ฯ